بررسی آموزش سنتی معماری ایران درمقایسه با شیوه های آموزش نوین دانشگاهی

مقاله حاضر شیوه اموزش سنتی معماری ایران را با شیوه های آموزشی نوین دانشگاهی مورد بررسی قرار میدهد دراین راستا به تشریح نحوه آموزش سنتی معماری ایران که بصورت سینه به سینه و نظام استاد و شاگردی استوار بود می پردازد و درشیوه نوین آموزش معماری سه دانشگاه تهران شهید بهشتی و علم و صنعت ایران رابا هم مقایسه می کند و مسائل و مشکلات آموزش معماری نظیر مشخص نبودن اهداف درتربیت معماران گسیختگی ارتباط آموزش حرفه ای قدیم و آموزش دانشگاهی و غربزدگی های دانشگاه ها را به دو روش توصیفی و تحلیل بیان می کند و این نتایج حاصل شد پیش بینی درسهایی جهت آموزش اخلاق حرفه ای به روش دانشگاهی اختصاصی جایگاهی جهت کشف و تعلیم زیرساخت های اجتماعی و اخلاقی حاکم برگذشته معماری ایران درسرفصل های درس معماری همراه نمودن تجربه و عمل در دانشگاه ها و اصلاح چنین وضعی درکوتاه مدت امکان پذیر نیست .