همکاری جهانی میان بانک های مرکزی در چارچوب مقررات و قوانین بین المللی

بررسی موافقت نامه های بین المللی در زمینه همکاری بین بانک های مرکزی از موضوعات مهمی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.در زمینه موافقت نامه های منعقده میان بانک های مرکزی می توان به چند نمونه بارز یعنی کنکوردای ۱۹۷۵،کنکوردای ۱۹۸۳، موافقت نامه پلازا و لوور ۱۹۸۵-۱۹۸۷ و موافقت نامه بازل ۱۹۸۸ و ۲۰۰۴ اشاره داشت.در رابطه با ماهیت موافقت نامه های بین المللی منعقده بین بانک های مرکزی تاکنون نظرات مختلفی ابراز شده است.در زمینه سافت لا بودن این موافقت نامه ها،تلاش های گروه ۷ و نهادهای مالی بین المللی برای ترویج همگرایی، استانداردها وکدها را می توان به عنوان یک فرآیند سافت لا در نظر گرفت.مزایای متعددی از این به اصطلاح فرآیند سافت لا از نظر مذاکرات و روند ایجاد و اجرای استانداردها متصور است.بهترین معیار در چهارچوب التزامات سرمایه در موافقت نامه بازل دو منعکس شده است.

کلیدواژه ها:

بانک مرکزی ، مقررات بین المللی ، نظام بانکی و پولی ، نهاد های مالی