بررسی میزان بهره مندی جوانان از توانایی های هفتگانه شناختی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران)

فعالیت های روزانه نیازمند توانایی های شناختی است و نقص در این توانایی ها مشکلات فراوانی برای افراد ایجاد کردهو بر کیفیت زندگی افراد موثر است. هدف این مطالعه بررسی میزان برخورداری جوانان از توانایی های شناختی و میزان تمایلآنها به افرایش آگاهی و توانایی خود در این حوزه، درنتیجه نیازسنجی برای طراحی و ورود به حوزه توانبخشی شناختیبرای جوانان است. در این پژوهش که بهصورت مطالعه مقطعی انجام شد ۸۰ نفر داوطلبانه شرکت کردند. ابزار مورداستفادهپرسشنامه دوبخشی بود که بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک و ۵ سوال برای سنجش میزان آشنایی با توانایی هایشناختی و تمایل به تقویت توانایی های شناختی و بخش دوم پرسشنامه ۳۰ گویه ای توانایی های شناختی در ۷ زیرمقیاس“حافظه فعال، کنترل مهاری و توجه انتخابی، تصمیم گیری، برنامه ریزی، توجه پایدار، شناخت اجتماعی و انعطاف پذیریشناختی “ می شد. داده ها در محیط SPSS Win۲۴ تجزیه وتحلیل شدند. میانگین امتیاز توانایی شناختی شرکت کنندگان (۱۰۸،۷۵) بود که به این معناست که میزان توانایی شناختی بالاتر از میانگین است. میزان آشنایی با توانایی های شناختی متوسط بود درصورتیکه تمایل به آشنایی با این حوزه و راه های تقویت توانایی های شناختی زیاد بود. از بین مشخصاتجمعیت شناختی جنسیت با حافظه فعال و شناخت اجتماعی رابطه معنادار داشت و توانایی خانم ها در این دو مقیاس بیشتربود. در مقایسه رشته تحصیلی توانایی حافظه طراحان صنعتی از دیگر رشته ها کمتر بود و رابطه معناداری در این مقیاسوجود داشت. در بررسی سن، و مقطع تحصیلی با هیچیک از مقیاس ها رابطه معنادار وجود نداشت. با توجه به یافته ها تمایلو نیاز به توانبخشی شناختی دیده میشود آشنایی کم افراد با این حوزه باید مورد توجه قرار گیرد و نیاز هست در این حوزهمطالعات بیشتری انجام شود.

کلیدواژه ها:

توانایی های شناختی ، جوانان ، دانشجویان ، حافظه فعال ، کنترل مهاری و توجه انتخابی ، تصمیم گیری ، برنامه ریزی