واکاوی آسیب های برنامه ریزی شهری موفق در شهر اهواز

طرح مسئله: شهر اهواز علی رغم سابقه چندین دهه برنامه­ریزی و ... با این مشکل مواجه بوده و هست که چشم اندازها و اهداف برنامه­های شهری جامه عمل نمی­پوشند. بنابراین برای فائق آمدن بر مشکلات و تضمین موفقیت برنامه­ریزی شهری، شناخت پاره­ای از آسیب­ها و مشکلات برنامه­ریزی شهری در این شهر ضرورت می­یابد. هدف: پژوهش حاضر با هدف آسیب­شناسی برنامه­ریزی شهری موفق و مطلوب در شهر اهواز صورت گرفته است. بنابراین پژوهش از نظر هدف کاربردی می­باشد. از لحاظ روش، این پزوهش توصیفی-تحلیلی است. آسیب­های مورد نظر نیز در سه دسته کلی آسیب­های انسانی، آسیب­های فرایندی و آسیب­های ساختاری از نظر کارشناسان امور شهری، در شهر اهواز مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. نتایج: با بررسی ابعاد و متغیرهای پژوهش، با استفاده از روش آنتروپی شانون از نظر اهمیت در عدم موفقیت و دستیابی به برنامه­ریزی شهری مطلوب و موفق، آسیب­های انسانی با امتیاز ۵۸۶۶/۰ بیشترین وزن و امتیاز را به خود اختصاص داده است و پس از آن مشکلات ساختاری و مشکلات فرآیندی به ترتیب امتیازهای۲۳۳۸/۰ و ۱۷۹۴/۰ در رتبه­های بعدی قرار دارند. نتایج به دست آمده بر اساس آزمون Tنیز یافته­های حاصل از ضریب آنتروپی شانون را مورد تایید قرار می­دهد. همچنین تحلیل رابطه براساس ضریب همبستگی پیرسون، نشان می­دهد بین مولفه­ها­ی انسانی، فرایندی، ساختاری و عدم دستیابی به فرایند برنامه­ریزی شهری موفق و مطلوب در این شهر رابطه خطی مثبت و معنی­دار برقرار می­باشد. نتایج به دست آمده بر اساس مدل برازش رگرسیونی نیز حاکی از آن است که همگی این شاخص­ها در عدم دستیابی به فرایند برنامه­ریزی مطلوب و موفق در شهر اهواز تاثیر مستقیم دارند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری موفق ، آسیب شناسی ، مشکلات انسانی ، مشکلات فرایندی ، مشکلات ساختاری