ارزیابی تاب آوری در محله های شهری (نمونه موردی:محله های شهر کامیاران)

تاب آوری ازجمله موضوعاتی می باشد که در علوم مختلف کاربرد فراوانی دارد و با توجه به موضوع موردمطالعه و شرایط مختلف مکانی، از آن تعاریف مختلفی ارائه شده است. تاب آوری مفهومی است که در آن یک موقعیت پایدار است و فرض شده است که در برابر شوک های خارجی محافظت می شود. همچنین رویکردی پیشگیرانه است که یک محیط بی ثبات نیاز به انطباق دارد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی تاب آوری در محله های ۱۰ گانه  شهر کامیاران می باشد.جهت تحلیل و ارزیابی سطح تاب آوری محله ها از داده موجود در طرح تفصیلی شهر کامیاران استفاده گردید و درنهایت ۲۰ شاخص مبنای تحلیل قرار گرفت. جهت وزن دهی به شاخص ها ازنظر اساتید و متخصصان این حوزه و با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) و در نرم افزار Super decision به مقایسه زوجی شاخص ها پرداخته شد . طبق نظر متخصصان ۴ شاخص ، تعداد ساختمان اسکلت بتنی، تعداد ساختمان اسکلت فلزی،کیفیت ابنیه قابل قبول و قدمت ابنیه کمتر از ۱۰ سال(با امتیاز ۷.) دارای بیشترین درجه اهمیت، ارزیابی شدند.درنهایت برای تعیین سطح تاب آوری محله ها از مدل VIKOR استفاده گردید و مشخص شد که به ترتیب محله۷،محله۶،محله۹،محله۴،محله ۸،محله۳،محله ۱۰،محله۲،محله۵ و محله ۱ رتبه ۱ تا ۱۰ تاب آوری در شهر کامیاران را کسب کرده اند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، زلزله ، محله های شهر کامیاران ، AHP ، VIKOR ، GIS