تاثیرگذاری طرحواره های ناسازگار اولیه بر حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربه ای

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطهی بین طرحواره های ناسازگار اولیه با حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربهای در دانشجویان است. روش پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی و جامعه ی مورد نظر، همه ی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ بوده است که از میان آنها، به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای،۳۷۰ نفر انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از فرم طرحواره های ناسازگار یانگ، پرسشنامه حساسیت اضطرابی و پرسشنامه اجتناب تجربه ای هیز جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که حوزه های واردشده از طرحواره های ناسازگار اولیه، با حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربه ای رابطه معنادار دارند و حوزه های شکست، آسیب پذیری نسبت به ضرروبیماری و خودانضباطی ناکافی، قابلیت پیشبینی دو متغیر را دارند.

کلیدواژه ها:

طرحواره ناسازگار اولیه ، حساسیت اضطرابی ، اجتناب تجربه ای.