بررسی جایگزینی بخشی از روی اکسید (ZnO) با کمپلکس روی دودسیل سولفات (Zn(DS)۲) به عنوان یک فعال کننده جدید بر مشخصه پخت لاستیک استایرن-بوتادی ان

این پژوهش به منظور کاهش محتوای روی (Zn) در سیستم پخت گوگردی لاستیک های مورد استفاده در تایر، به دلیل مشکلات زیست محیطی انجام گرفت. بدین منظور بخشی از روی اکسید (ZnO) با کمپلکس روی دودسیل سولفات (Zn(DS)۲)، به عنوان یک فعال کننده جدید در مقدارهای phr ۵/۰، ۱، ۵/۱ و ۲ در سیستم پخت گوگردی لاستیک استایرن-بوتادی ان (SSBR) جایگزین شد. غلظتZn موجود در لاستیک برای ترکیبات دارای کمپلکس و همچنین نمونه مرجع حاوی phr۳ روی اکسید، به وسیله دستگاه طیف سنجی جذب اتمی شعله ای اندازه گیری شد که ترکیبات حاوی کمپلکس کاهش محتوای Zn از ۳۴ تا ۷۷% را در مقایسه با نمونه مرجع نشان دادند. همچنین تاثیر این جایگزینی بر چگالی پیوند عرضی، خواص پخت و سختی نمونه ها بررسی شد. جهت اندازه گیری چگالی پیوند عرضی و مشخصه های پخت به ترتیب از آزمون های تورم و رئومتر پخت و جهت تعین سختی نمونه ها از سختی سنج لاستیک (shore A) استفاده گردید. نتایج نشان داد جایگزینی کمپلکس Zn(DS)۲ با Zno منجربه افزایش زمان بهینه پخت تا ۵۶%، کاهش زمان برشتگی تا ۴۴% و کاهش شاخص سرعت پخت(CRI) تا ۵۲% شد. از طرفی، چگالی اتصالات عرضی را تا ۱۰۵% افزایش داد که نشان دهنده دسترسی بهتر شتاب دهنده به کاتیون های Zn در این کمپلکس نسبت به Zno بوده است. همچنین استفاده از این کمپلکس منجربه افزایش سختی آمیزه لاستیک شد. باتوجه به نتایج پژوهش انجام گرفته، استفاده از Zn(DS)۲ علی رغم کاهش ضررهای زیست محیطی می تواند جایگزین خوبی به عنوان فعال کننده در سیستم پخت لاستیک SSBR و کاربرد آن در صنعت لاستیک و تکنولوژی باشد.

کلیدواژه ها:

اکسید روی ، پخت گوگردی ، فعال کننده ، کمپلکس های آلی روی ، لاستیک استایرن-بوتادی ان