بررسی تاثیراستراتژی خودرهبری بر موفقیت مسیر شغلی (مطالعه موردی :کارکنان اداره امور مالیاتی استان لرستان)

با رشد و توسعه سازمان ها، حرکت به سمت ساختارهای غیرمتمرکز و افقی ، نظارت مستقیم بر عملکرد کارکنان توسط مدیران به امری دشوارو تا حد زیادی غیرممکن مبدل شد. خود رهبری اثرات قابل توجهی بر سازمان ها می گذارد. از جمله اثرات خود رهبری می توان به رضایت شغلی،خلاقیت و نوآوری اشاره کرد. از این رو هدف این پژوهش بررسی تاثیر استراتژی خودرهبری برموفقیت مسیر شغلی میباشد.پژوهش حاضر، برحسب هدف از نوع تحقیقات کاربردی، از نظر ماهیت و رویکرد پیمایشی، از نظر روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی و از نظر نوع داده ها توصیفی پیمایشی میباشد. جامعه آماری پژوهشی، شامل کلیه کارکنان شعب سازمان امور مالیاتی استان لرستان میباشد، که با استفاده از نمونه برداری تصادفی، طبق جدول مورگان به دست آمده ۷۲ نفر انتخاب شدهاند و با استفاده از پرسشنامه های استاندارد خودرهبری و موفقیت مسیر شغلی اقدام به جمع آوری داده ها از کارکنان گردید.برای فرضیه تحقیق ضریب مسیر ۰.۵۴۳ و آماره ۶.۲۷۷ T به دست آمد و در نهایت نتایج مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS نشان داد که در سطح اطمینان ۹۵ درصد فرضیه تحقیق تایید می شود. با توجه به فرضیات پژوهشی، داده های جمعآوری شده با استفاده از نرم افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. . تحقیقات مربوط به تاثیر استراتژی خودرهبری بر موفقیت مسیر شغلی نشان داد که بین استراتژی خودرهبری و موفقیت شغلی کارکنان رابطه مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

استراتژی خودرهبری ، موفقیت مسیر شغلی ، مسیر شغلی