بررسی قابلیت کاربرد مدل های پیش بینی ورشکستگی فالمر و زمیجوسکی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش، نخست مقایسه دو الگوی پیش بینی ورشکستگی فالمر و زمیجوسکی متناسب با شرایط محیطی ایران و دوم ارائه مدل آماریمناسب جهت پیش بینی نسبتا دقیق ورشکستگی شرکت ها در سال ورشکستگی و یک سال قبل از ورشکستگی شرکت ها می باشد، تا بتوان با استفاده از مدل مزبور وضعیت مالی شرکت ها را بررسی و موجب ارتقاء کیفی تصمیم گیری سهامداران و ذینفعان مربوطه گردید. در این پژوهش از روش های آماری رگرسیون لجستیک (تحلیل لوجیت) و رگرسیون چندگانه (تحلیل ممیزی) استفاده گردید. برای این منظور اطلاعات ۳۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، شامل ۱۸ شرکت ورشکسته و ۱۸ شرکت سالم برای یک دوره ۶ ساله (۱۳۸۷-۱۳۹۲) مورد آزمون قرار گرفت.یافته های تحقیق حاکی از آن است که بدون تغییر ضرایب و متغیرهای مدل فالمر و مدل زمیجوسکی و هم چنین استخراج مدل پیش بینی ورشکستگی براساس روش های رگرسیون چندگانه و لجستیک، در مجموع براساس دقت برآورد مدل های مزبور، مدل ارائه شده توسط زمیجوسکی و مدل استخراج شده براساس روش های رگرسیون لجستیک، دقت بالاتری در پیش بینی ورشکستگی شرکت ها دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

نسبت مالی ، تحلیل تمایزی (ممیزی) چندگانه ، تحلیل لوجیت (رگرسیون لجستیک) ، مدل فالمر ، مدل زمیجوسکی.