مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگان خستگی مزمن و اضطراب سلامت در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگان خستگی مزمن و اضطراب سلامت در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه است. از جامعه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس استان مرکزی در سال ۱۴۰۰ به صورت دردسترس ۴۵ نفر انتخاب و سپس به صورت گمارش تصادفی به ۳ گروه ۱۵ نفری جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شاملپرسشنامه خستگی مزمن (CFS) وپرسشنامه اضطراب سلامت (۲۰۰۲)بودند و طرحواره درمانی بر اساس پروتکل ۱۲ جلسه ای و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اساس پروتکل ۸ جلسه ای ایفرت و فورسایت تنظیم شدند. درنهایت از تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد که بین اثر طرح واره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگان خستگی مزمن و اضطراب سلامت تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰ p<). نتیجه گیری: تفاوت معنی داری بین تغییرات میانگین خستگی مزمن و اضطراب سلامتدر میان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بعد از یک ماه در گروه طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مرحله پیگیری مشاهده نمی شود و این نتایج تایید می کند که طرحواره درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خستگی مزمن و اضطراب سلامت در میان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس از پایداری مناسبی برخوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

طرح واره درمانی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، نشانگان خستگی مزمن ، اضطراب سلامت ، مولتیپل اسکلروزیس