اثر تمرین مقاومتی ناپایدار همراه با محدودیت جریان خون بر هم انقباضی عضلات مچ پا در سالمندان
محل انتشار: مجله سالمندشناسی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 292
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOGE-7-1_007
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: سالمندان سطح بالایی از هم انقباضی را در عضلات اندام تحتانی به دلیل زوال سیستم های عصبی عضلانی و حسی-حرکتی نشان می دهند. افزایش هم انقباضی، اختلال در فعالیت های حرکتی روزانه به ویژه حرکاتی که ثبات مفصلی در آنها حیاتی است را به دنبال دارد؛ از این رو توجه به برنامه های تمرینی برای تقویت عضلات و افزایش هماهنگی بین عضلانی سالمندان حائز اهمیت می باشد. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرین مقاومتی ناپایدار با و بدون محدودیت جریان خون بر هم انقباضی عضلات مچ پا در مردان سالمند بود.
روش کار: ۲۷ مرد سالمند (۵/۱±۶۲ سال) در سه گروه تمرین مقاومتی ناپایدار بدون محدودیت جریان خون، تمرین مقاومتی ناپایدار با محدودیت جریان خون (فشار ۹±۷۲ میلی متر جیوه) و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل ۴ هفته، هر هفته سه جلسه تمرین اسکات با وزن بدن در سه الی چهار ست ۱۵ تکراری بود که به تدریج ۵% وزن بدن هر فرد به برنامه اضافه شد. قبل و بعد از مداخله، سیگنال های الکترومیوگرافی از عضلات تیبیالیس آنتریور و سولئوس در حین راه رفتن برای تعیین میزان فعالیت عضلات آگونیست، آنتاگونیست و هم انقباضی عضلات ثبت گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تحلیل کوواریانس با آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت عضله تیبیالیس آنتریور در پس آزمون به طور معناداری نسبت به پیش آزمون در دو گروه تمرینی افزایش می یابد. هم چنین بین گروه ها در نمرات هم انقباضی پس آزمون تفاوت معنادار آماری یافت شد (۰۰۵/۰=P). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، تفاوت معنی دار آماری را در کاهش هم انقباضی بین گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون با گروه کنترل (۰۱۵/۰= P) و گروه تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون با گروه کنترل (۰۰۵/۰=P) نشان داد. اما بین دو گروه تمرینی تفاوت معنادار آماری یافت نشد (۰۰/۱=P).
نتیجه گیری: استفاده از تمرینات مقاومتی روی سطح ناپایدار با و بدون محدودیت جریان خون با افزایش فعالیت عضله آگونیست همراه بوده که منجر به کاهش هم انقباضی عضلات تیبیالیس آنتریور و سولئوس سالمندان حین راه رفتن می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرزو مهرانیان
Shahid Beheshti University
بهروز عبدلی
Shahid Beheshti University
حمید رجبی
kharazmi university
علی مالکی
Semnan University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :