روشی جهت افزایش کیفیت سرویس در شبکه های درمانی حسگر بی سیم بدنی با ارایه پروتکلی در لایه پیوند مبتنی بر اینترنت اشیا

با توسعه فناوری، استفاده از شبکه های مخابراتی بی­ سیم برای امور مختلف امری ضروری شده ­است. این شبکه­ ها یکی از امن­ترین و پرکاربردترین شبکه­ های موجود هستند که یک نمونه از کاربرد این شبکه­ ها، شمایی از مراقبتهای پزشکی و نظارت بر بیمار از راه دور است. آنچه حائز اهمیت است مقوله­ ی کیفیت سرویس در این شبکه­ ها است. هدف این مقاله افزایش گذردهی بسته­ ها در شبکه حسگر بی­سیم بدنی است و فرض شده­ استفاده از روش پروتکل دسترسی به زمانی (TDMA) در عدالت بسته­ های ارسالی و افزایش کیفیت سرویس شبکه موثر است. لذا با ارایه پروتکلی در لایه پیوند مبتنی بر اینترنت اشیا سعی شد برخی از پارامترهای کیفیت سرویس بهبود داده شود که حاصل نتایج بررسی و مقایسه این پروتکل با پروتکل­ های معروف در این حوزه، مشخص شد که پروتکل ارایه شده، نتایج بسیار بهتری در فاکتورهای میزان تاخیر، مصرف انرژی و توان گذردهی دارد. میزان بهبودی الگوریتم پیشنهادی در زمینه تاخیر ۲۳.۶۷ درصد و در زمینه انرژی ۲۷.۱۲ درصد و در زمینه گذردهی ۱۰ درصد بوده است.  

کلیدواژه ها:

اینترنت اشیا ، کیفیت سرویس ، شبکه های حسگر بدنی ، پروتکل دسترسی به چندین بخش زمانی ، شبکه های حسگر بی سیم بدنی