تاثیر محلول پاشی سیلیکات پتاسیم بر برخی شاخص های کمی و کیفی میوه فیسالیس (Physalis peruviana L.) تحت شرایط شوری کلرور سدیم

شوری خاک یا آب یکی از مهم ترین عوامل محیطی کاهش دهنده ر شد و تولید گیاهان در جهان می باشد.بنابراین یافتن روش ها و استراتژی هایی برای القاء مقاومت به تنش یا اصلاح اثرات زیان بار تنش شوری بر گیاهان مورد توجه زیادی قرار گرفته است. سیلیس Si یک عنصر معدنی غیر ضروری است که نقش آن در بهبود اثرات منفی تنش های محیطی مختلف به خوبی ثبت شده است. لذا به منظور ارزیابی تاثیر تنش شوری ناشی از کلرور سدیم (در غلظت های صفر، ۲۵، ۵۰ و۷۵ میلی مولار) و محلول پا شی سیلیکات پتاسیم (در غلظت های صفر، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر) بر برخی صفات فیزیک وشیمیایی میوه گیاه فیسالیس (Physalis peruviana) یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا ت صادفی و در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد تحت تاثیر تیمارهای شوری ویژگی های رشدی میوه (نظیر طول، قطر و وزن میوه)، مواد جامد محلول (TSS) و ویتامین ث میوه به طور معنی داری کاهش یافت در حالی که میزان کاروتنوئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (به روش DPPH) افزایش معنی داری نشان داد. محلول پاشی سیلیکات پتاسیم موجب افزایش ویژگی های رشدی میوه، میزان TSS و ویتامین ث و کاهش میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه گردید. درمجموع یافته های این تحقیق نشان داد که اثرات زیانبار تنش شوری بر ویژگی-های فیزیکوشیمیایی میوه گیاه فیسالیس می تواند با محلولپاشی سیلیکات پتاسیم تعدیل گردد

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، سیلیکون ، فعالیت آنتی اکسیدانی ، مواد جامد محلول ، ویتامین