بررسی گونه های فیتوفتورا (Phytophthora spp.) عامل بوته میری خیار در گلخانه های استان تهران و ارزیابی اثر چند قارچکش در کنترل آن
محل انتشار: فصلنامه گیاه پزشکی کاربردی، دوره: 5، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 213
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PLNTI-5-2_003
تاریخ نمایه سازی: 29 تیر 1401
چکیده مقاله:
بیماریبوته میری و مرگ گیاهچه خیارناشی از گونههایPhytophthora از مهمترین بیماری های محصولات جالیزی است، بیمارگر در تمام مراحل رشدی به ریشهها و طوقه گیاه حمله میکند و سبب پژمردگی یا مرگ گیاه میشود. در این تحقیق طی سال های ۹۵- ۱۳۹۴ از گیاه خیار و گوجهفرنگی در گلخانههای ورامین و پاکدشت با علائم مرگ گیاهچه، پوسیدگی ریشه و طوقه نمونهبرداری به عمل آمد. پس از شستشو و ضدعفونی سطحی، در محیط کشت نیمه انتخابی فیتوفتورا (CMA+ PARPH) کشت گردید. تعداد ۱۶ جدایه از جنس فیتوفتورا مشتمل بر گونه های drechsleri Phytophthora و P. nicotianae از نسوج ریشه، طوقه و ساقه خیار و گوجه فرنگی جداسازی و بیماری زایی گونه ها به اثبات رسید. در بخش دوم بررسیها تاثیر قارچ کش داونیجی (ریدومیل+ مانکوزب PW ۷۲%) در کنترل بیماری بوتهمیری خیار طی آزمایشاتی در مقایسه با قارچکشهای رزالاکسیل (ریدومیل+ مانکوزب PW ۷۲%) و پریویکورانرژی (پروپاموکارپ هیدروکلراید + فوزتیل آلومینیوم SL ۸۴۰) به عنوان قارچکشهای مرجع در شرایط گلخانه (با دو روش کاربرد شامل اختلاط با خاک و همراه با آب) و در شرایط مزرعه با روش همراه با آب بررسی گردید. آزمایشات گلخانهای با شش تیمار و چهار تکرار و آزمایشات مزرعهای با چهار تیمار و چهار تکرار در دو مکان در میکروپلاتها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا گردیدند. ارزیابی تیمارها با تعیین درصد گیاهچه های بیمار تا مرحله چهار برگی انجام شد. نتایج آزمایشات گلخانهای نشان دادند که در روش اختلاط با خاک، قارچکشهای داونیجی و رزالاکسیل با مقدار مصرف ۲۰۰ گرم در هر متر مکعب خاک به ترتیب با ۰۷/۷۶ و ۶۱/۷۱ درصد کاهش بیماری نسبت به شاهد آلوده اثر یکسان در کنترل بیماری بوتهمیری خیار داشتند. در روش همراه با آب، پریویکورانرژی ۳ درهزار با ۶۴/۹۹ درصد کاهش بیماری نسبت به شاهد آلوده بیشترین اثر را در کنترل بیماری داشته است. در این روش کاربرد، داونیجی با دوز ۲ در هزار بیماری را ۳۷/۹۱ درصد و رزالاکسیل با دوز ۲ در هزار ۶۶/۸۱ درصد نسبت به شاهد آلوده کاهش دادند. نتایج آزمایشات مزرعهای نشان داد که قارچکش داونیجی با دوز ۲ درهزار ، پریویکورانرژی با دوز ۳ و رزالاکسیل با دوز ۲ در هزار ر به ترتیب ۲۳/۸۶، ۸۸/۸۱ و۲۶/۷۸ درصد نسبت به شاهد آلوده بیماری بوتهمیری را کاهش دادند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر محقق رودسری
گروه گیاهپزشکی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین –پیشوا، ، ورامین، تهران، ایران
داریوش شهریاری
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیع استان تهران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ورامین، ایران
مژده ملکی
گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین –پیشوا، ورامین، تهران، ایران