تاکید بر معماری زمینه گرایی در بستر فرهنگ

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 158

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CBEAUI06_011

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1401

چکیده مقاله:

معماری مقوله ای فرهنگی است و محتملا بی ارتباط با گذشته نیست. ساخت و سازهای دهه های اخیر بدون در نظر گرفتن ارزش های فرهنگی و بومی، چهره شهر را برای ساکنین بیگانه نموده است. ساختمان ها با اشکال متنوع و بدون در نظر گرفتن بافت پیرامونی، از زمین سر بیرون می آورند. به طوری که نمی توان رابطه معناداری مابین ساختمان های جدید و بناهای با ارزش قدیمی و معماری بومی آن منطقه برقرار نمود.زمینه گرایی روشی است که به تعامل سایت، معماری و زمینه می پردازد. معماران زمینه گرا سعی دارند، نکات مثبت هرسایت را پیدا و درطرح خود استفاده کنند. درمعماری زمینه گرا هر بنایی براساس زمینه های فرهنگی ، اجتماعی، تاریخی وکالبدی، اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان در نتیجه طراحی و اجرا می گردد و ساختمان عضوی همخوان و هماهنگی در مسیر خود خواهد بود.این مقاله با رویکرد توصیفی تحلیلی در پی آن است تا بتواند چگونگی طراحی فضای معماری را در یک بستر فرهنگی مورد بررسی قرار دهد. برای نیل به این منظور نشان می دهیم که حاصل طراحی براساس معماری زمینه گرا (زمینه گرای اقلیمی) برای خلق محیط مطلوب تر، شناخت و آگاهی بیشتر و درکی عمیق تر نسبت به زمینه است.

نویسندگان

مرضیه بابایی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران

کیانوش ناصرالمعمار

استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران