بررسی رابطه محیط – رفتار با تمرکز بر تاثیر تراکم ساختمانی بر الگوی روابط اجتماعی در واحدهای همسایگی(نمونه موردی: محلات پونک و ملک آباد شهر قزوین)

امروزه به دلیل پیشرفت تکنولوژی و ماشینی شدن امور شاهد کاهش تعاملات اجتماعی شهروندان هستیم، هم چنین بلندمرتبه سازی و آپارتمان نشینی اثرات مثبت و منفی زیادی در روابط اجتماعی به همراه داشته است. شناخت این ابعاد می تواند تصمیم گیرندگان را در جهت اصلاح ساختار شهری و همچنین تبعات مثبت ومنفی کمک نماید تا از این بلند مرتبه سازی بر روابط اجتماعی با هدف روشن تر ساختن ابعادمسئله می پردازد.اهمیت روابط اجتماعی بر روحیات، خلقیات، زندگی شخصی و شادابی و نشاط فردی و جمعی بر کسی پوشیده نیست اما نوع سکونت و زندگی امروزی به گونه ای رقم خورده است که این امر تحت تاثیر عوامل گوناگونی از جمله نوع معماری و طراحی فضاهای شهری است. این اهمیت در محیط ها و محله های مسکونی چه محله هایی که در آن ساختمان ها بلند مرتبه می باشند و چه در محله های قدیم شهر، افراد بخش اعظمی از وقت آزاد خود را در آن می گذرانند دو چندان می شود.در این پژوهش، ابتدا در بخش مبانی نظری به تعریف مفاهیم مربوطه پرداخته و سپس با تکمیل پرسشنامه توسط شهروندان نتایج توسط نرم افزار spss تحلیل می شوند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده این می باشد که تراکم ساختمانی به عنوان یک عامل محیطی بر الگوی روابط اجتماعی تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

رابطه محیط – رفتار ، تراکم ساختمانی ، روابط اجتماعی ، واحد های همسایگی