معیارهای طراحی اکوپارک و ارتباط آن با اکوتوریسم پایدار

اکوتوریسم پایدار توریسمی است که از نظر اکولوژیکی پایدار باشد. یعنی به نیازهای فعلی اکوتوریستها پاسخ دهد و به حفظ و بسط فرصتهای اکوتوریستی برای آینده بپردازد و به جای صدمه زدن به اکولوژی، جهت پایداری آن تلاش ورزد. در اکوتوریسم پایدار، انگیزه اصلی مسافرت به طبیعت، دیدار جذابیتهای طبیعی یک منطقه است و اکوتوریست پس از مشاهده جذابیتها، بدون اینکه خللی در آن وارد آورد و به تخریب آنها بپردازد، محل را ترک کرده، امکان استفاده را برای دیگر علاقه مندان باقی میگذارد. به گونه ای که از فرهنگ، سوابق تاریخی و نمودهای طبیعی منطقه، شناخت حاصل میکند، جایگاه اکوسیستم را حفظ و فرصتهای اقتصادی و درآمدزایی را برای مردم محلی ایجاد می کند .امید است با به کار بستن آنها، روند تخریبی فعلی متوقف گردد و در حفظ جذابیتهای جغرافیایی و پدیده های زیست محیطی که سرمایه های تجدید ناپذیر بشریت هستند تلاش شود و از این منابع ارزشمند که برای بقای امروز و فردای بشر نقش حیاتی دارند محافظت شود. در راستای پاسخ به موارد ذکر شده،اکوپارک فضایی تفریحی است که هدف از طراحی آن علاوه بر حمایت از محیط زیست، خلق مکان تحقیقاتی به منظور بالا بردن دانش محیط زیستی افراد است. با توجه به روند توسعه کشور و مشکلات محیط زیستی موجود و تاثیرات ازدیاد و رشد پرشتاب جمعیت و در پی آن افزایش مصرف و تولید زباله های خانگی و صنعتی، ضرورت طراحی و اجرای اکوپارک اجتناب ناپذیر است.از نخستین الزامات در طراحی اکوپارک، معیارهایی است که این گونه پارکها را از سایر پارکها متمایز می سازد. در این بحث با اتکا به روش های توصیفی- تحلیلی و با انجام مطالعات کتابخانه ای و روش تحلیل محتوای متن، فرآیند دستیابی به این معیارها از طریق تحلیل نمونه های موردی موفق و بررسی دیدگاه نظریه پردازان در ارتباط با ویژگی های اکوپارک ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم پایدار ، اکوپارک ، محیط زیست