تاثیر راهبردهای مدیریت دانش بر فرایندهای مدیریت دانش در دانشگاه های دولتی ایران

دانشگاه ها بطور سنتی سازمان های دانش محور محسوب می شوند، اما هنوز در بسیاری از دانشگاه ها فرایند های مدیریت دانش به طور رسمی طراحی و پیاده سازی نشده است. بنابراین سوالی که می تواند مطرح شود اینست که وجود راهبردها تا چه میزان فرایندهای مدیریت دانش در دانشگاه ها را تقویت می کند. در این مقاله سعی شده است مدلی جهت بررسی تاثیر راهبردهای مدیریت دانش بر فرایندهای مدیریت دانش در دانشگاه ها، ارائه گردد. نوع تحقیق، توصیفی و پیمایشی است. جهت جمع آوری داده های کمی از پرسشنامه محقق ساخته به عنوان ابزار تحقیق استفاده شد. جامعه تحقیق را اعضای هیئت علمی دانشکده های فنی و مهندسی دانشگاه های دولتی ایران تشکیل می دهند. روابط میان متغیرها با بکارگیری مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج حاکی از آن است که راهبرد انسان محور بر هر دو فرایند خلق و به اشتراک گذاری دانش در دانشگاه ها تاثیر گذار است. در حالی که راهبرد سیستم محور فقط بر فرایند کسب و خلق دانش تاثیر گذار است و این تاثیر نسبت به راهبرد انسان محور کمتر است. از این رو تقویت تعامل و ارتباط رو در رو میان اعضای هیئت علمی، موجب بهبود فرایندهای مدیریت دانش در دانشگاه ها می شود و مناسب است در این راستا برنامه ریزی های لازم انجام شود.

کلیدواژه ها:

راهبردهای مدیریت دانش ، فرایندهای مدیریت دانش ، کسب و خلق ، به اشتراک گذاری ، دانشگاه ها ، مدل سازی معادلات ساختاری