تغییرات زمانی- مکانی بارش ایران زمین طی دهه های اخیر

به دلیل اهمیت تغییرات زمانی– مکانی بارش این موضوع با استفاده از روش­های مختلف و دیدگاه­های متفاوتی مورد بررسی قرار گرفته است. برخی از روش­های مورد استفاده متکی بر تکنیک­های زمین آماری و آمار کلاسیک است. نتیجه­ی این قبیل مطالعات تهیه نقشه­های هم ارزش از بارندگی و مشخصات آن می­باشد. در این تحقیق با استفاده از تکنیک­های زمین آمار و آمار کلاسیک و بر پایه­ی تکنیک­های ترسیمی طی دوره­ی آماری ۲۰۰۳-۱۹۶۱ و بر اساس داده­های ۱۵۲ ایستگاه سینوپتیک و ۱۷۰ ایستگاه کلیماتولوژی و مجموعا ۹۲۹۴۰ داده ماهانه ، تغییرات زمانی بارش برای ۸۰۱۲ سلول در محدوده­ی ایران زمین مورد تحلیل قرار گرفت. در راستای این پژوهش ضمن تهیه­ی نقشه­ی همباران کشور بر اساس روش کریگینگ نواحی که طی دوره آماری مورد بررسی، متحمل تغییر قرار گرفته­اند، مشخص گردید. نتایج تحقیق نشان می­دهد که حدود ۴/۵۱ درصد از مساحت کشور در معرض تغییرات بارش قرار گرفته­اند. این تغییرات عمدتا در نواحی کوهستانی و نیز نیمه غربی کشور رخداد بیشتری داشته­اند. عموما نواحی با بارندگی بیشتر متحمل تغییر بیشتری نیز بوده­اند. میزان تغییرات به ازای هرسال از ۶/۲۹ میلی­متر در کوهرنگ تا ۷/۱۵- میلی­متر در سراب بوده است.  

کلیدواژه ها:

بارش ، روش کریگینگ ، روند همبستگی ، تغییرات زمانی - مکانی ، نقشه های هم ارزش