آیا می توانیم درباره خدا سخن بگوییم؟

ونسان برومر در این بحث، تلاش می کند تا به طرح دیدگاه های مختلف در باب«امکان سخن گفتن از خدا» بپردازد. او ابتدا به طرح محدودیت های سخن گفتن از خدا پرداخته و به سه نوع محدودیت دینی، معرفت شناختی و معنایی اشاره می کند. او در این بحث به مسئله «تناقض نماهای دینی» پرداخته و دو رهیافت کاملا متفاوت را در برخورد با این مسئله بیان می کند. در ادامه بحث از تناقض نماها به موضوع «اختلاف کیفی نامتناهی بین خدا و مخلوقات» پرداخته و ارتباط آن را با مسئله «امکان سخن گفتن از خدا» بیان می کند. برومر، «زبان اشاری» را به عنوان یکی از راه حل های پیشنهادی برای مشکل سخن گفتن از خدا دانسته و به نقد و بررسی آن می پردازد. «زبان انکشاف»، که مدعی است ما خدا را فقط هنگامی که خودش را بر ما آشکار می کند، تجربه می کنیم و به میزان همین انکشاف و تجربه و متناسب با آن می توانیم درباره او سخن بگوییم، دیدگاه دیگری است که برومر آن را نقد و بررسی می کند.برومر در ادامه این بحث به بررسی نظریه تمثیلی توماس آکوینی پرداخته و با تفکیک تمثیل توصیفی از تمثیل تناسبی، به نقد و بررسی دیدگاه توماس می پردازد.  

کلیدواژه ها:

سخن گفتن از خدا ، تمثیل اسنادی ، تناقض نماهای دینی ، زبان اشاری ، زبان انکشاف