روش شناسی و ارزیابی ترجمه های قرآن کریم در برگردان ضرب المثل های اخلاقی قرآن، همراه با ترجمه های پیشنهادی (بررسی موردی ترجمه های دهلوی، فولادوند و فیض الاسلام)

مطالعه و بررسی امثال­القرآن از دیرباز تا کنون مورد توجه بسیاری از قرآن پژوهان بوده است،  دقت در لطائف و ظرائف تمثیلات قرآنی، مبدا تاملات شایسته متفکران و خلق آثار گران سنگی در این حوزه بوده است. لذا، ترجمه این دسته از آیات نیز به نوبه خود از اهمیت بالایی برخوردار می­باشد. حال آنکه بررسی ترجمه­های مختلف قرآن کریم همچون ترجمه های دهلوی، فولادوند و فیض الاسلام، نشان از وفاداری بسیار مترجمان محترم به آیات قرآن دارد، به ­طوری­که روح ضرب­المثل­های قرآن در ترجمه منعکس نشده است. این مساله موجب محصور ماندن خواننده در معنای تحت اللفظی (ترجمه معنایی) عبارات گشته و در نهایت کاهش کیفی بازتاب مفاهیم قرآنی و میزان اثر گذاری ترجمه بر خوانندگان را به دنبال دارد. در حالی­که ترجمه امین و وفادار ترجمه­ای است که به صورت و محتوای متن اصلی وفادار باشد. روش پیشنهادی در مقاله حاضر (معنایی – ارتباطی) شاید بتواند در ترجمه این دسته از آیات قرآن راهگشا باشد.    در این جستار سعی شده با روش توصیفی- تحلیلی و رویکرد انتقادی، به تاثیر بسزای ترجمه ضرب المثل­های قرآن در پیام رسانی آیات و نیز ارزیابی عملکرد مترجمان (دهلوی، فولادوند و فیض الاسلام) در برگردان ضرب المثل های اخلاقی قرآن پرداخته شود، تا از ره آورد آن بتوان به روشی مناسب و کارآمد دست یافت.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، ضرب المثل های قرآن ، مترجم قرآن ، ترجمه معنایی ، ترجمه ارتباطی