مطالعه پروفیل سطح آب بر روی سرریز (در حالت دبی حداکثر) به منظور تعیین ارتفاع بهینه در قسمت های کانال تقرب، اوجی سرریز و کانال تندآب در سد گیوی

سرریزها یکی از اجزاء مهم سدها می باشند و در زمانی که مخزن سد با توجه به گنجایش محدود خود قادر به ذخیره آب نا شی از سیلاب نمی با شد آنرا به نحوی بی خطر به پایین د ست منتقل می کنند. شناخت از رفتار جریان آب از قبیل جریانهای گردابی، کاویتا سیون و سایر عوامل موثر باعث می شود که در صورت وجود ایرادات در سازه سرریز راهکار منا سب برای بهبود و ضعیت ارائه نمود. در این تحقیق ابتدا با ا ستفاده از نرم افزار Flow-۳Dمیدان جریان سه بعدی برروی کانال جانبی و تنداب سرریز سد گیوی و آبپایه واقع در انتهای کانال جانبی به صورت عددی و با استفاده از مدل آشفتگی RNG استاندارد مدل سازی و بررسی شده است. مقایسه نتایج عددی با داده های آزمایشگاهی نشان می دهد که این مدل قابلیت پیش بینی الگوی سه بعدی جریان مزبور را دارد. نتایج نشان می دهد که در حالت حداکثر سیلاب محتمل (PMF) سرریز قابلیت انتقال دبی اوج سیلاب ۹۲۶/۵) متر مکعب در ثانیه) نداشته و آب از دیواره ها به بیرون سرریز می ریزد. با توجه به نتایج حا صل از مدل سازی عددی در حالت حداکثر سیلاب ۱۰۰۰۰ ساله و نظر به تغییرات عدد فرود در بخش بالاد ست شوت، در بخش عمده ای از میدان، عدد فرود در محدوده ۱/۱ تا ۵ قراردارد که نشان از فوق بحرانی بودن رژیم هیدرولیکی در آن قسمتها بوده ولی در قسمتهایی از سرریز و بین دو هواده زیر بحرانی می باشد. در بخش پایین دست تنداب عدد فرود افزایش یافته و به بیشتر از ۷ و تا ۸/۵ می رسد.

کلیدواژه ها:

سرریز جانبی ، جریان های گردابی ، کاویتاسیون ، هواده ، عدد فرود ، مدلسازی عددی