مقایسه نمره ژنتیکی (TGS) پلی مورفیسم های وابسته به عملکرد قدرتی/توانی -ACE، HIF۱α و IGF۱ کاراته کاران نخبه و آماتور ایرانی با غیرورزشکاران
محل انتشار: فصلنامه فیزیولوژی ورزشی، دوره: 14، شماره: 53
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 269
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSP-14-53_005
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1401
چکیده مقاله:
اهداف: عملکرد ورزشی ویژگی پیچیده ای است که از ژنتیک افراد و عواملی محیطی همچون تغذیه و تمرین تاثیر می پذیرد. نمره ژنتیکی کلی (TGS)، روش جدید استعدادیابی ژنتیکی در سالهای اخیر است؛ بنابراین هدف از انجام شدن مطالعه حاضر، مقایسه TGS پلیمورفیسمهای کاندیدای وابسته به عملکرد قدرتی/توانیACE، HIF۱α و IGF۱ کاراتهکاران نخبه و آماتور ایرانی با غیرورزشکاران بود. مواد و روش ها: آزمودنی های پژوهش۲۵۲ نفر داوطلب سالم از استان اصفهان (۱۲۴ مرد و ۱۲۸ زن) با میانگین سنی ۴/۷ ± ۲/۲۷ سال بودند که برحسب سطح قهرمانی در گروههای کاراتهکاران نخبه (۸۰ قهرمان)، آماتور (۸۶ نفر) و غیرورزشکاران (۸۶ نفر) قرار گرفتند، اما از لحاظ قد، وزن و سن مشابه بودند. نمونه های خونی در تیوبهای حاوی EDTA، گردآوری شدند و پس از استخراج DNA به روش نمکاشباع و رسوب الکل، برای تعیین نوع پلی مورفیسم ها پس از طی مراحل PCR و RFLP با انجام دادن الکتروفورز ژنوتیپینگ شدند و TGS محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آنوای ساده و کایاسکوئر در نرمافزار اس پی اس اس استفادهشد. سطح معناداری نیز ۰.۰۵ >P تعیین شد. یافته ها: در پلیمورفیسم ACE، ژنوتیپ DD در گروه حرفه ای (۶۳ درصد) به طور معناداری بیشتر از گروه غیرورزشکار (۴۱ درصد) و گروه آماتور (۷/۱۴ درصد) بود ( ۰.۰۱۱=P ، ۱۴.۴۳۰ = ۲χ)، اما در شیوع ژنوتیپینگ پلیمورفیسمهای HIF۱α ( ۰.۶۰=P، ۲.۷۴۶ = ۲χ) و IGF۱ ( ۰.۸۱=P ، ۱.۵۴۹ = ۲χ) تفاوت معناداری مشاهده نشد. به علاوه، میانگین نتایج TGS در گروه کاراتهکاراننخبه (با میانگین۸۵/۶۹ ) بیشتر از کاراتهکاران آماتور (با میانگین۴۰/۶۴) و غیرورزشکاران (با میانگین ۳۷/۶۳) بود، اما این تفاوت معنادار نبود (۰۸/۰=P، ۶۶/۱=F). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشانداد در کاراته از میان پلیمورفیسمهای کاندیدا، ACE ضریب تمیز بیشتری دارد، اما احتمالا با توجه به ماهیت چندعاملی عملکرد موفق در کاراته درباره کاربرد TGS به احتیاط بیشتر و به طورکلی درباره کاربرد TGS در مقوله استعدادیابی ژنتیکی ورزشی، به بررسیهای اقلیمی با پلیمورفیسمهای متنوعی نیاز است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رضا باتوانی
استادیار مرکز تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
کامران قائدی
استاد گروه سلولی و مولکولی و میکروب شناسی، دانشکده علوم و فناوری های زیستی ، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :