مهندسی مجدد فرآیند برنامه ریزی با تاکید بر کاربرد آینده نگاری
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 8، شماره: 20
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 202
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-8-20_003
تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1401
چکیده مقاله:
با افزایش تغییرات و دگرگونیها در سالهای آخر هزارهی دوم و ظهور پیاپی مسایل جدید در جامعهی جهانی، اتکا به روشهای برنامه ریزی مبتنی بر پیش بینی، جوابگوی نیاز مدیریت های کلان کشورها نبود و سایهی سنگین عدم قعطیت ها و ظهور رویدادهای ناپیوسته و شگفت انگیز، وضعیت را به گونها ی دگرگون کرده بود که پیش بینی آینده در دنیای پرتحول برای برنامه ریزان، امری مشکل بهنظر می رسید. عدم توانایی در پیش بینی دقیق آینده و همچنین پیچیدگی های ناشی از تغییرات روزافزون باعث شد تا محققان از قابلیت های دانش نوظهور آیندهپژوهی بهره برده و آیندهنگاری را وارد بطن فعالیت های برنامه ریزی کنند. به نظر میرسد با توجه به موضوع ناموفقیت طرحهای شهری و منطقهای در مرحلهی اجرا، کاربرد آیندهنگاری و تغییر رویکرد از پیش بینی به آیندهنگاری در برنامهریزی شهری و منطقهای ضرورتی اجتنابناپذیر باشد. بر همین اساس این مقاله سعی دارد ضمن معرفی رویکرد آینده نگاری و آینده پژوهی، با نقد فرآیند برنامه ریزی موجود، به معرفی فرآیند جدید برنامهریزی پرداخته و ضرورت استفاده از رویکرد آیندهنگاری را مورد بررسی قرار دهد. در این مقاله دو فرآیند از منظر برخی شاخصهها نظیر رویکرد کلان، شکل فرآیند، گرایش فکری و جهانبینی، ماموریت، کارایی و روش، مورد مقایسهی تطبیقی قرار گرفته است.
نویسندگان
محمدرضا پورمحمدی
استادیار مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی زابل