تاثیر دوره تیموری برمعماری باتوجه به سبک تزئینات ابنیه باتاکیدبرشهرهای سمرقند، هرات وخراسان

معماری اسلامی ایران حاصل تداوم طبیعی معماری دردوره های مختلف تاریخ است وازاین رو شناخت ومطالعه تاریخمعماری می تواند راهگشای ما در شناخت معماری دوره اسلامی وجنبه های مختلف آن باشد. هدف ازاین تحقیق نیز آشناییبیشتر بامعماری این دوره وشناسایی سبک مورد نظری که دراین دوره درابنیه به کار می رفته است ومی توان بابررسی آ نامروزه مشاهده گر برخی از ویژگی های خاص این دوره نیز در ساخت وساز ها وتزئینات بود. دراین تحقیق از روش توصیفی-تحلیلی ومنابع کتابخانه ای استفاده شده است که دربررسی به این نتیجه می رسیم سبک اصلی معماری تیموری درمحدودهمثلثی بین سه شهرسمرقند، هرات، مشهد شکوفا شدکه بناهای هرات شباهت بیشتری به بناهای امروز خراسان دارد و شایدبتوان آن را پلی بین ماوراءالنهر وخراسان دانست. دراین دوره معماری ازعظمت وغنای تزئینات به شکوفایی کم سابقه ایدست یافت که درابنیه ای همچون مجموعه شاه زند،مدرسه خرگرد،مسجد بی بی خانوم،مسجد گوهرشاد،گورمیرومدار سمجموعه باغ نسوان و...آن را دردوره تیمور وجانشینانش مشاهده کرد. بناهایی که باویژگی های منحصر به فردی همچون قامتوبلندی ایوان ها،رنگ لاجوردی که دربناها بکارمی رفت و..آن. هاراازآثاربه جامانده ازگذشته متمایز می کندکه دوره درخششمعماری اسلامی نیز می باشد

کلیدواژه ها:

معماری ، سمرقند ، هرات ، خراسان ، تزئینات ابنیه.