مطالعه کیفی نقش اپیدمی کرونا بر ازدواج و طلاق در شهرستان پیرانشهر

اپیدمی ویروس کرونا از جمله مواردی می باشد که نتنها سطح کشور ایران، بلکه جامعه ی جهانی را نیز تحت تاثیر قرار داده است. یک از جنبه های که می توان تاثیرگذاری اپیدمی کرونا را بر روی آن مورد بررسی قرار داد، تاثیرات آن بر روی آمار طلاق و ازدواج می باشد. بر این اساس در این پژوهش به صورت کیفی به مطالعه ی تاثیرات اپیدمی کرونا بر روی آمار طلاق و ازدواج در سطح شهرستان پیرانشهر پرداخته شده است. این پژوهش به صورت کیفی و تحلیل محتوایی انجام گرفته است. جامعه آماری در این پژوهش شامل ۵ دفتر ثبت ازدواج و طلاق، ۲ دفتر مشاوره خانواده، شورای حل اختلاف و مرکز مشاوره ی بهداشت در سطح شهرستان پیرانشهر بوده است که با هرکدام از آنها به صورت مصاحبه ای سوالات مربوط به پژوهش مطرح گشته اند. با توجه به تحلیل مصاحبها، به صورت کلی می توان گفت که بیشتر مصاحبه کننده ها بر کاهش آمار ازدواج و افزایش آمار طلاق در دوران اپیدمی کرونا در سطح شهرستان پیرانشهر تاکید داشته اند که این نتایج هم مطابق با آمار های منتشر شده می باشد. همچنین در مورد مکانیزم های تاثیرگذاری اپیدمی کرونا بر روی آمار طلاق و ازدواج هم بدین شیوه بوده است که با توجه به مکانیزم های مطرح شده در مصاحبه ها و کد بندی آنها، مضمون های تاثیرگذار، در بخش مکانیزم های اقتصادی، مکانیزم های اجتماعی و فرهنگی و مکانیزم های اداری تقسیم بندی شده اند. از مهمترین مکانیزم های که بر روی آمار طلاق و ازدواج در سطح شهرستان پیرانشهر تاثیرگذار بوده اند می توان به مواردی از قبیل: افزایش تورم، بیکاری، محدودیت های اعمال شده بر جامعه، قرنطینه ی خانگی و تاثیرات روانشناختی حاصل از اپیدمی کرونا اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

اپیدمی کرونا ، آمار طلاق ، آمار ازدواج ، محدودیت های کرونایی