تخلیه املاک مشاع تجاری و غیر تجاری در رویه و نظرات قضائی قوانین ایران

ملک مشاع، ملکی است که دارای دو یا چند مالک می باشد که تمامی مالکین در جزء جزء ملک شریک میباشند که اصولا جهت تصرفو استیفاء جداگانه مشکلاتی بین مالکین به وجود می آید. در موضوع تخلیه اماکن تجاری مشاع، عوامل مختلفی از جمله لزوم پرداخت حق کسب و پیشه و یا سرقفلی به مستاجر و نیز چگونگی فسخ قرارداد اجاره منعقده بین مالکین مشاعی و مستاجر، دخیل می باشد. در تخلیه املاک غیر تجاری استیجاری تابع قرارداد اجاره و سال تنظیم آن است. لذا در این تحقیق به بررسی ابعاد تخلیه ملاک تجاری و غیرتجاری پرداخته می شود. هدف از این پژوهش نیز به تبع موضوع، تبیین تخلیه املاک مشاعی با تاکید بر املاک تجاری از منظر حقوقو رویه قضایی ایران می باشد. سوال مرتبط با پژوهش این است که قوانین قابل اعمال در خصوص تخلیه املاک مشاعی تجاری و غیر تجاری چه مواردی می تواند باشد؟ که نتایج تحقیق نشانگر این موضوع است که قوانینی همچون؛ قانون روابط موجر و مستاجر سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۷۶ و قانون مدنی از جمله قوانین تعیین کننده در رابطه با حل و فصل موضوع می باشد. روشت تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و از منابعی همچون؛ کتب، مقالات و منابع اینترنتی استفاده شده است.