بررسی ساختار نظام درآمدی شهرداری در توسعه پایدار شهری

درآمد در شهرداری ها از اموری است که تاثیر بسزایی بر ارائه خدمات شهر و رفاه شهروندان دارد .قطعا شهرداری هایی که از منابع مالی مناسبی برخوردار باشند در ارائه خدمات و تاسیسات شهری عملکرد بهتر و در نتیجه شهری پویاتر خواهند داشت .اما نکته حائز اهمیت در بحث درآمد شهرداری پایداری درآمدها با حفظ کیفی خدمات شهری به شهروندان می باشد؛ چرا که منابع درآمدی شهرداری ها به طرق مختلف قابل وصول است و بسیار متنوع و متغییر است؛ اما همه این مسیرهای درآمدزایی پایدار نیستند و یا تاثیر مخربی بر کیفیت توسعه شهری دارند .شهر با جمعیتی بیش از ۱۰ میلیون نفر هزینه های زیادی جهت خدمات رسانی به شهروندان و توسعه شهری نیاز دارد. امری که می تواند تاثیر فزاینده ای بر میزان هزینه های شهر داشته باشد عدم تناسب جمعیت و فضاهای شهری؛ تراکم بالای جمعیتی و پراکنش ناموزون جمعیت در سطح شهر و به وجود آمدن مسائلی همچون شمال و جنوب، بالاشهر و پایین شهر و البته تعدد محلات فرسوده شهری و. .. می باشد. در مقابل در آمدهای شهرداری می باشد که بیش از ۷۰ درصد این درآمدها به ساخت و ساز وابسته بوده و در زمره درآمدهای ناپایدار شهرداری محسوب می گردد. در آمدهای موردی و مقطعی، عدم شفافیت نظام بودجه و درآمد، هدفمند نبودن توزیع درآمدها و نبود ساختار تشکیلات مناسب در حال حاضر از دغدغه ها و مسائل اصلی درآمدزایی شهرداری کلانشهر می باشد .تحقیق حاضر تحلیلی بر تامین منابع درآمدهای پایدار شهرداری در شهر در راستای توسعه شهری می باشد نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که علت ضعف روش های نوین در بحث منابع درآمدی شهرداری ها را می توان توان بیش از حد بازار زمین و املاک و اتکای بیش از حد شهرداری به این بخش از اقتصاد شهر دانست. در حقیقت فشار حاصل از سطح معاملات و البته ساخت و سازهای غیر مجاز و جابه جایی املاک در سطح شهر و وابستگی به درآمد حاصله مانع از رشد و کاربرد روش های می گردد؛ چرا که این فشار بر خلاف مهمترین معیارهای نوین از جمله حفظ محیط زیست، عدم وابستگی به نوسانات بازار و رعایت اصول شهرسازی می باشد .

کلیدواژه ها:

ساختار درآمدی ، شهرداری ، درآمد پایدار ، درآمد ناپایدار ، توسعه شهری ، شهروندان .