نقش فناوریهای ارتباطی و اطلاعات (ICT) در توسعه سواد رسانه ای شهروندان(مطالعه موردی، شهروندان کلانشهر تهران)

تنوع و گستردگی فناوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی، و جنبه های مثبت و منفی آنها بخصوص در عرصه رسانه، نیازمند شناخت بیشتر و آموزش های کاربردی در این زمینه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان استفاده از فناوریهای ارتباطی و اطلاعات (ICT) و تاثیر آن بر توسعه سواد رسانه ای شهروندان شهر تهران میباشد. جامعه آماری کلیه شهروندان بالای ۱۸ سال شهر تهران بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و متناسب با جدول نمونه گیری مورگان تعداد ۴۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و بررسی شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد فناوریهای ارتباطی و اطلاعات (ICT) پوررجبی و بیژنی(( ۱۳۹۸ و پرسشنامه استاندارد سواد رسانهای قربانی و همکاران (۱۳۹۵) استفاده شد. برای بررسی روایی پرسشنامه ها از روایی محتوایی و روایی سازه جهت بررسی ساختار و تطابق نظری پرسشنامه استفاده شد. همچنین برای بررسی پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که فناوریهای ارتباطی و اطلاعات (۰/۸۲) و برای سواد رسانهای (۰/۸۸) محاسبه شد. برای بررسی و تحلیل فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد، شبکه های ارتباطی (=M۳/۷۲) و تنوع و مهارت استفاده (M=۳/۳۴) بیشترین میانگین را دارند. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد در میان ابعاد فناوریهای ارتباطی و اطلاعات تنها دو بعد شبکه های ارتباطی((β =۰/۴۷۳ و اطلاعات نرم افزاری(β=۰/۱۶۴ )تبیین معنیداری از سواد رسانه ای شهروندان ارائه دادند.

کلیدواژه ها:

فناوریهای ارتباطی و اطلاعات ، سواد رسانه ای ، شبکه های ارتباطی ، اطلاعات نرم افزاری