کاربرد فرایند تحلیل سلسله مراتبی در ارزیابی بصری در راستای ارتقاءمنظر سازی رود دره های شهری مطالعه موردی رود دره کن شهر تهران

در مطالعه حاضر از فرایند تحلیل سلسله مراتبی برای ارزیابی بصری بخشی از رود دره کن، در راستای ارتقاء کیفیت عملکرد اکولوژیکی و زیباییشناختی آن استفاده شده است. در ارزیابی آثار بصری؛ تغیرات در صفات و ویژگی های نقاط دید منظر ناشی از توسعه ها و تغیرات در آسایش بصری که همان گیرنده-های بصری می باشند؛ توصیف و ارزیابی می گردد. در ارتباط با ارزیابی بصری سه گزینه شامل طراحی بر اساس معیارهای تلفیقی اکولوژیکی و زیباییشناسی، طرح نهاد شهرداری تهران و حفظ وضع موجود مطرح شد. در گزینه طراحی بر اساس معیارهای تلفیقی اکولوژیکی و زیباییشناسی نکاتی مانند حفظ عملکرد اکولوژیکی رود دره، تداوم و پیوستگی فضاهای سبز و باز درون پهنه و پهنه های مجاور، تنوع و حفظ روح مکان مورد توجه بوده است و کاربری های که به پایداری فضای از طریق حفظ یکپارچگی و تقویت روح فرهنگی و طبیعی رود دره شهری کمک می کند، در آن جانمای شده اند. سه گزینه مذکور بر اساس نتایج حاصل از پرسشنامه با فرایند تحلیل سلسله مراتبی مقایسه دو به دو شدند. اساس پرسشنامه 10 معیار بود که در دو دسته کلی معیارهای زیباییشناسی و اکولوژیکی قرار می گرفتند.بر اساس نتایج حاصل از مقایسه دو به دو از بین پنج معیار اکولوژیکی، معیار اندازه و از بین معیارهای زیباییشناسی معیار روح مکان دارای بالاترین میزان اهمیت می باشد. پس از تعیین وزن معیارها، گزینه مورد مقایسه زوجی قرار گرفتند و وزن نهایی هر گزینه بدست آمد. نتیجه گیری نهایی نشان داد که طرح راهبردی ارائه شده در این پژوهش که بر اساس تلفیق معیارهای زیباییشناسی و اکولوژیکی است، بالاترین وزن نهائی را دارا می باشد و بنابراین به عنوان بهترین گزینه برای ساماندهی رود دره کن پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

رود دره کن _ تهران ، ارزیابی بصری ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، طراحی اکولوژیک ، معیار های اکولوژیکی ، معیار های زیباییشناسی