معرفی مهارت خودآگاهی و پرورش آن در دانش آموزان

مهارت خودآگاهی زیربنایی ترین مهارت از سری مهارت های دهگانه است. خودآگاهی یک فرآیند مستمر است و به طور مشخص به این سوال می پردازد که من چه کسی هستم؟ چه ویژگی هایی دارم؟ در واقع مهارت خودآگاهی عبارت است از آگاهی و شناخت ویژگی ها، صفات، رفتارها، عقاید، باورها، تمایلات، اخلاق، شخصیت، احساسات، توانایی ها، انگیزه های درونی و هر آنچه مربوط به یک فرد است و او را تعریف می کند. مهارت خودآگاهی میتواند در سنین کودکی ( از ۱۸ ماهگی) در شخص شکل بگیرد. مهارت خودآگاهی حالتی است که در آن فرد به وقایع محیطی و اجتماعی واکنش نشان میدهد. مهارت خودآگاهی نتیجه تمرینات آگاهانه ی خودنگری برای بررسی افکار درونی، عواطف، احساسات و رفتارها و تلاش برای خوداندیشی است. وقتی مهارت خودآگاهی و خودنگری به طرز موثری مورد بهره برداری قرار گیرد، تاثیرات روانشناسی قابلتوجهی در رشد فردی دارد. به این مفهوم میتوان هم به عنوان یک ویژگی شخصیتی و هم به عنوان یک مهارت فردی نگاه کرد. ذهن روشن و آگاه به ما فرصت ادامه راه در مسیر یادگیری را میدهد. بدون نگرش روشن، تلاش ما برای مقابله با قضاوت و تعصبهای رفتاری همیشه مانع از پیشرفت خواهد شد. مهارت خودآگاهی پایه و زیربنای یادگیری تمام مهارت ها و همچنین داشتن یک زندگی با کیفیت است و به نقشه راهی می ماند که به ما کمک می کند تا سریع تر و با اطمینان بیشتری به مقصد برسیم. بنابراین با توجه به اهمیت مهارت خودآگاهی ضروری به نظر می رسد که افراد این مهارت را بیاموزند.

کلیدواژه ها:

مهارت ، خودآگاهی ، شناخت ، توانایی