ارزیابی روش های آماری در پهنه بندی کیفی منابع آب زیرزمینی با استفاده از مدل GMS 7

مهمترین معیارهای کیفی در طبقه بندی آب از نظر کشاورزی شوری و مقدار سدیم موجود در آن می-باشد، اندازه گیری دقیق این معیارها با توجه به هزینه بر و زمان بر بودن از لحاظ عملی امری امکان پذیر نمی باشد، از اینرو یافتن راهکار مناسب برای تخمین توزیع مکانی این معیارها ضروری به نظر می رسد. روش های درون یابی می توانند به عنوان راهکاری مناسب جهت تخمین مورد استفاده قرارگیرند. بنابراین در این تحقیق از 7 روش درون یابی آماری موجود در مدل GMS 7 شامل روش های خطی، معکوس فاصله وزنی، کلاو تاچر، نزدیکترین همسایه، کریجینگ کروی، نمایی و گاوسی برای پهنه بندی معیارهای هدایت الکتریکی (EC)، نسبت جذبی سدیم (SAR)، درصد سدیم محلول (SSP) و کل مواد محلول (TDS) منابع آب زیرزمینی دشت های واقع در شهرستان کرمانشاه استفاده شده است. بدین منظور از اطلاعات اندازه گیری شده معیارهای کیفی 132 حلقه چاه استفاده شده است که ابتدا با اطلاعات 112 چاه پهنه بندی کیفی با استفاده از روش های آماری مذکور، در مدل GMS 7 صورت گرفت. جهت مقایسه روش ها و انتخاب بهترین روش درونیابی، داده های 20 حلقه چاه باقیمانده مورد استفاده قرار گرفت، همچنین جهت ارزیابی نتایج از پارامترهای آماری ضریب همبستگی(r) و جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) استفاده شده است. نتایج نشان داد برای معیارهای EC، SAR و TDS بهترین روش درون یابی، روش نزدیکترین همسایه با ضرایب همبستگی(r) به ترتیب 88/0، 94/0 و 89/0 و RMSE به ترتیب 145، 244/0 و 100 می باشد، همچنین برای معیار SSP بهترین روش درونیابی، روش معکوس فاصله وزنی با ضریب همبستگی و RMSE به ترتیب 92/0 و 4/4 است. در تمامی موارد روش کریجینگ گاوسی به عنوان بدترین روش انتخاب گردید. .

کلیدواژه ها:

پهنه بندی کیفی ، درون یابی ، روش های آماری ، مدل GMS 7