رابطه میان سبک مدیریت اشتراکی، موفقیت اجرای استراتژی و عملکرد مالی

هدف مطالعه حاضر در نظر گرفتن تاثیر درجه مشارکت در سطوح مختلف سلسله مراتبی بر موفقیت اجرای برنامهعملیاتی و عملکرد مالی شرکت می با شد. مخصوصا، مطالعه حاضر به دنبال ارزیابی رابطه میان ساختار سازمانی،مشارکت مدیریت ارشد، مدیریت میانی، مدیریت سطح پائین، و کارمندان خط مقدم و اثر آن بر عملکرد شرکت میباشد و در هنگام کنترل اندازه شرکت و عضویت بخش صنعت، به دنبال اثر ارتباط میان اثرات مشارکت مستقیم واثرات مشارکت تعاملی بر عملکرد می باشد . مطالعه حا ضر از روش برر سی و نمونه تصادفی اعضا در رستورانایالتی US استفاده نمود. تحلیل انجام شده شامل مقایسه بین گروه ها با استفاده از تست های t نمونه مستقل و رگر سیون سل سله مراتبی برای ارزیابی اثرات مستقیم و تعاملی می شد . یافته های بد ست آمده نشان می دهد کهبدون توجه به اندازه شرکت یا بخش صنعت، اثرات مستقیم مشارکت بیشتر مدیریت ار شد و اثرات تعاملی تعاملسه طرفه (مدیریت میانی، مدیریت سطح پائین و پرسنل خط مقدم) و تعامل چهار طرفه (چهار سویه) منجر بهسطوح بالاتری از موفقیت برنامه عملیاتی گردید. برای تاثیر بلند مدت تر بر عملکرد مالی، شیوه های مشارکتیبالاتر مورد استفاده مدیریت ارشد و پرسنل خط مقدم با سودهای کلی بالاتر و عملکرد مالی ارتباط معناداری داشت.نمونه از منطقه خاصی از آمریکا انتخاب و تعمیم پذیر نمی باشد. مطالعه حاضر تلاش می کند پتانسیل سوداری غیرپاسخ را به حداقل رسانده و از قابلیت اعتماد میان ارزیاب اطمینان حاصل کند، اما این تهدیدهای بالقوه برای اعتباررا کلا نمی توان رد نمود. در حالت کلی، شیوه های مشارکتی مدیریت سطح بار بدون توجه به اندازه شرکت، برایبهبود موفقیت مالی و اجرای استراتژی مهم هستند. تعامل مشارکت توسط تمامی سطوح شرکت شیوه ای مفید برایافزایش احتمال موفقیت اجرای استراتژی می باشد. مشارکت کارمندان خط مقدم و مدیریت ارشد سطوح سازمانیبحرانی برای بهبود شیوه های مدیریت مشارکتی بوده و نهایتا عملکرد مالی برای کلیه شرکت های خدمات غذایی راافزایش می دهند. ارزش مطالعه حاضر، توجه به تاثیر درجه مشارکت در میان چهار سطح سلسله مراتبی بر عملکردشرکت و موفقیت اجرای برنامه می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، رستوران ها ، اجرای استراتژی ، اندازه سازمانی ، عملکرد ، سبک های مدیریت ، استراتژی مدیریت