پیشرفت ها در انجماد اسپرم حیوانات مزرعه ای

انجماد اسپرم یکی از مهم ترین روش ها در توسعه فناوری های کمک تولیدمثلی است. در برخی از حیوانات مزرعه، استفاده از اسپرم منجمد دارای مزایای زیادی است که اهمیت آنها در دهه های اخیر آشکارتر شده است. بااین حال، مقادیر کیفیت اسپرم پس از ذوب، در بین گونه ها و در افراد همانگونه متغیر است. هیچ روش استانداردی برای هر یک از مراحل فرآیند انجماد (آزمایش آندرولوژی، جمع آوریمنی، رقیق سازی، سانتریفیوژ، تعلیق مجدد پلت با محیط انجماد، بسته بندی، انجماد و ارزیابی اسپرم پس از ذوب) وجود ندارد که این نیز به تفاوت ها در میان مطالعات کمک می کنند. نشانگرهای مقاومت به انجماد اسپرم و پلاسمای منی، برای پیش بینی انجماد پذیری منی، ارزیابی شده اند. علاوه بر این، در تحقیقات قبلی، تمرکز بر مکمل سازی محیط های انجماد با مواد مختلف مانند آنتی اکسیدان های آنزیمیو غیر آنزیمی بوده است. در اکثر مطالعات، گنجاندن این مواد منجر به بهبود کیفیت اسپرم پس از ذوب و ظرفیت باروری، درنتیجه به حداقل رساندن اثرات نامطلوب بر ساختار و عملکرد اسپرم شده است. روش دیگر استفاده از محافظ انجمادهای مختلف است. هدف از این مقاله مروری ارائه روش های به روز در مورد انجماد اسپرم در حیوانات مزرعه است. اثرات مضر اصلی انجماد، ازجمله عواقب منفی برعملکرد تولیدمثلی نیز شرح داده شده است. علاوه بر این، استفاده بالقوه از نشانگرهای زیستی مولکولی برای پیش بینی تحمل انجمادی اسپرم و همچنین افزودن موادی که می توانند تاثیر مضر انجماد و ذوب بر روی اسپرم را کاهش دهند، مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اسپرم ، انجماد پذیری ، آسیب انجمادی ، دام