تحلیل روند پوشش گیاهی با استفاده از سری زمانی NDVI ماهواره مودیس در استان خراسان شمالی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 159

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ENVIRS02_044

تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1401

چکیده مقاله:

پوشش گیاهی، به عنوان بخش مهمی از زمین، نقشی ضروری در تامین مواد آلی ، تنظیم چرخه کربن و ارتقای تبادل انرژی ایفا میکند. در سالهای اخیر، تغییرات اقلیمی، بهویژه گرمایش زمین، رویدادهای مکرری مانند سیل، درجه حرارت بالا و خشکسالی را ایجاد کرده است که میتواند به اکوسیستمهای زمینی آسیب برساند. تغییرات آب و هوایی ناشی از تغییر اقلیم مستقمای بر رشد پوشش گیاهی تاثیر می گذارد؛ از سوی دیگر، تغییرات پوشش گیاهی نیز با تنظیم آب، تبادل انرژی و غلظت دی اکسید کربن به تغییرات آب و هوایی بازخورد نشان می دهد. دراین پژوهش، که با هدف بررسی روند تغییرات پوشش گیاهی در استان خراسان شمالی در طی دوره زمانی ۲۰۱۸B۲۰۰۱ صورت گرفت از داده های سری زمانی ترکیبی ۱۶روزه MODIS-NDVI به نام MOD۱۳Q۱ با اندازه تفکیک مکانی ۲۵۰ متر استفاده شد. جهت بررسی روندتغییراتفعالیتپوششگیاهی و معنیداریآن در این پژوهش ، روش غیرپارامتری من -کندال به کار گرفته شد. یافته های تحقیق در منطقه مورد مطالعه روند افزایش میزان ۳۳ و ۴۲ درصد سبزینگی پوشش گیاهی معنی دار به ترتیب در سطح ۱ و ۵ درصد را نشان داد. این افزایش بیشتر در ارتفاعات استان دیده می شود که با افزایش دما براساس گرمایش های جهانی این امکان بوجود آمده که شرایط زیستی برای گیاهان در ارتفاعات متناسب شده. این افزایش greening پوشش گیاهی بیشتر در شرق و شمال شرق منطقه مورد مطالعه می باشد. همچنین در قسمت هایی از نوار جنوبی و ارتفاعات پایین استان میزان روند کاهش پوشش گیاهی معنی دار در سطح ۱ و ۵ درصد به ترتیب ۱۲ و ۱۵ در صد از مساحت کل استان را نشان می دهد البته بطور کلی، در دهه های اخیر عوامل دیگری مانند بحران های مخرب طبیعی و انسانی مانند بیماری و تخریب اراضی، افزایش طول دوره رویش ناشی از بهار زودرس یا زمستان دیررس، تبدیل اراضی جنگلی و مرتعی به اراضی کشاورزی، خشک شدن چشمه های طبیعی در پی خشکسالی ها و برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی موجب از بین رفتن پوشش گیاهی شود. همچنین استفاده از آب های زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و کاهش وابستگی مردم محلی به جنگل و مرتع در بعضی مناطق می تواند موجب افزایش پوشش گیاهی شده باشد.

نویسندگان

مرتضی دستی گردی

دانشجوی کارشناسی ارشد هواشناسی کشاورزی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، دانشکده مهندسی زراعی، گروه مهندسی آب

مهدی نادی

استادیار هواشناسی کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، دانشکده مهندسی زراعی، گروه مهندسی آب

محمود رائینی سرجاز

استاد هواشناسی کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، دانشکده مهندسی زراعی، گروه مهندسی آب

خدیجه کیاپاشا

دانش آموخته دکتری جنگلداری دانشگاه تهران