نقش تشکیلات قضایی در حفظ جایگاه و امنیت قضات

استقلال قاضی و دستگاه قضایی، امروزه در تمامی نظامهای حقوقی دنیا به عنوان یک اصل در دادرسی عادلانه و منصفانه به شمار می رود. استقلال قاضی، به معنای عدم جانبداری و عدم پیش داوری و استقلال رای در امر قضاوت عادلانه است. استقلال قضایی به معنای عدم تاثیرپذیری دستگاه قضایی و به ویژه قاضی از عوامل غیر حقوقی و منع مداخله صاحبان قدرت و ثروت در فرآیند رسیدگی است. از آنجا که رعایت این اصل پیش شرط اجرای عدالت، حفاظت از حقوق شهروندان و تامین آزادیهای مشروع آنان دانسته شده ، رعایت آن مورد اجماع تمام نظامهای حقوقی بوده ،هرچند سازوکارهای تضمین متفاوتی به کار گرفته شده است. از نظر فقه اسلامی نیز استحکام و سلامت جامعه مرهون استقلال و قداست قضات است و قدرت و ضعف استقلال قضات در شدت و ضعف استقلال جامعه اثرگذار است .استقلال قاضی و دستگاه های عدالت قضایی ریشه ای عمیق در فقه و باورهای دینی مردم دارد .در ایران قانونگذار کشورمان به تاسی از قانون اساسی که ریشه در فقه اسلامی دارد استقلال قوه قضائیه و قاضی را در قانون اساسی پیشبینی و این قانون استقلال این قوه را تضمین نموده است. هدف از این مقاله بررسی مبانی مرتبط با استقلال قاضی و امنیت قضایی، قضات با توجه به اصل ۱۶۴ قانون اساسی است که ببینیم روند قانونگذاری در مورد این اصل چگونه است؟ و چه راه ها و مکانیسم هایی را برای حفظ این اصل پیش بینی نموده است.

کلیدواژه ها:

استقلال قضایی ، استقلال قاضی ، اهمیت قضاوت ، دادرسی عادلانه ، امنیت قضایی