تبیین ارتباط الفاظ قرآن با شهود واقعیات بیرونی آیات در عرفان اسلامی
محل انتشار: فصلنامه عرفان اسلامی، دوره: 18، شماره: 72
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 168
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-18-72_002
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1401
چکیده مقاله:
عدمتصریح عرفا به مبانی تفسیری و مبهمبودن روش تفسیری ایشان سببشد تا گمانشود تفاسیر عرفانی از روشهای متداول فهم متن و قواعد تفهم پیروینمیکنند و مستند تفاسیر عرفانی، ذوق و سلیقه شخصی عارف و از باب تداعی معانی و خارج از دلالت ذاتی الفاظ تلقیگردید. این در حالی است که مفسر عارف در بیان مراد الهی، لفظ آیات را دارای اصالت و موضوعیت ویژهای میداند و در صدد است تا به بیان فهم مراد متکلم دستیابد به گونهای که نزد وی کشف و شهود متباین با معنای ظاهری آیات، از علائم انحراف و پوشیدگی شهود است. هستیشناسی عرفانی برای ظواهر عالم، باطنی قائل است. از این رو مفسر عارف، تفسیر را در ظواهر الفاظ متوقف نمیبیند و میکوشد تا با درنظرگرفتن واقعیات بیرونی آیات، از وسائطی چون خیال، تمثیل، داستان، موعظه و حدیث یاریجوید و به تبیین معانی مشهود خود بپردازد. مقاله حاضر سعیدارد تا جایگاه الفاظ قرآن و واقعیات بیرونی آیات را در اندیشه نوآورانه عارف تحلیلنماید و اثباتکند آنچه عارف در شهود میبیند از مقوله تفسیر به معنای عام است و تاویلات عرضی و طولی مطرحشده توسط عرفا تناقضی با ظاهر آیات ندارد بلکه متمم و مکمل آن است و آنچه عارف در شهود میبیند برگرفته از همان واژگان قرآنی است که در ساختارهایی نو آنها را بهکارمیگیرد تا میان آنچه از ظاهر قرآن دریافتمیشود و آنچه در شهود دریافته وحدت برقرارکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهلا رحمانی
دانشجوی دکتری الهیات علوم قرآن و حدیث، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
سوسن آل رسول
استاد گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. نویسنده مسئول
مهرداد عباسی
دانشیار گروه الهیات علوم قرآن و حدیث، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.