استخراج و تحلیل سینرژی عضلانی در حرکت پرس سینه دمبل تک دست با مقایسه عملکرد روش شبکه عصبی خودرمزگذار و روش تجزیه ماتریسی نامنفی

در این پژوهش به استخراج سینرژی عضلانی در حرکت ورزشی پرس سینه دمبل تک دست با استفاده از دو روش شبکه عصبی خودرمزگذار و تجزیه ماتریسی نامنفی پرداخته شده است. در این راستا ابتدا داده های الکترومیوگرافی ۵ عضله سینه ای، دلتوئید، سه سر میانی، سه سر جانبی و دو سر با انجام آزمون تهیه شده است و مورد استفاده قرار گرفته است. کمینه تعداد سینرژی برای هر دو روش بر اساس معیار واریانس تبیین شده با مقدار بیش از ۹۰ درصد برای عضلات، برابر با ۳ عدد بدست آمده و میانگین همبستگی سیگنال های بازتولید شده عضلات برای روش شبکه عصبی خودرمزگذار و روش تجزیه ماتریسی نامنفی به ترتیب ۹۷.۳۰ و ۹۷.۱۲ درصد بوده است. فاز های حرکتی و مشارکت عضلات در هر دو روش به صورت سازگار با تعریف و درک فیزیکی از حرکت بدست آمده است. روش شبکه عصبی خودرمزگذار الگوی مشارکت پیچیده تری از عضلات نسبت به روش تجزیه ماتریسی نامنفی ارائه داده است که شامل وزن های منفی و مثبت عضلات می باشد. تحلیل این وزن ها می تواند آگونیست-آنتاگونیست بودن عضلات را نمایان کند. در عوض تحلیل نتایج خروجی روش تجزیه ماتریسی نامنفی بسیار ساده تر انجام پذیرفته است که به علت ویژگی های ذاتی این روش است. در مجموع با وجود خروجی های متفاوت، هر دو روش می توانند بسته به موقعیت و کاربرد مطلوب مورد استفاده قرار گیرند و تفسیر ویژه ای را بدست دهند.

کلیدواژه ها:

سینرژی ، پرس سینه دمبل ، شبکه عصبی خودرمزگذار ، تجزیه ماتریسی نامنفی