اثر اسید سیلیسیک و باکتری های حل کننده فسفات بر فراهمی عناصر کم مصرف

با توجه به اینکه اغلب خاک­های آهکی ایران دچار کمبود یک یا چند عنصر کم­مصرف می­باشد، تغذیه بهینه عناصرغذایی، نظیر سیلیسیم، تحت تاثیر تیمارهای زیستی، می­تواند اثربخشی بالایی در این شرایط داشته باشد. از این رو، به منظور بررسی اثرات اسید سیلیسیک و باکتری­های حل­کننده فسفات بر فراهمی عناصرغذایی کم­مصرف توسط گندم، این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور شامل چهار سطح سیلیسیم (صفر، ۱۵۰، ۳۰۰، ۶۰۰) میلی­گرم بر کیلوگرم سیلیسیم از منبع اسید سیلیسیک و سه سطح باکتری (عدم تلقیح باکتری، باسیلوس، و سودوموناس) در سه تکرار در گلخانه موسسه تحقیقات خاک و آب اجرا شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که کاربرد توام اسید سیلیسیک و باکتری­های حل­کننده فسفات، موجب افزایش جذب منگنز و آهن نسبت به تیمار شاهد شد، اما اثر ناهمسازی یا غیرهم افزایی بین عناصرغذایی کم­مصرف، موجب کاهش جذب روی در سطوح کاربرد بالاتر اسید سیلیسیک شد. اثر تلقیح باکتری باسیلوس و سودوموناس بر مقدار جذب روی، منگنز و آهن اندام هوایی گندم، نسبت به باکتری شاهد، برتری داشت. از طرفی کاربرد اسید سیلیسیک (۶۰۰ میلی­گرم سیلیسیم بر کیلوگرم خاک به­همراه باکتری­ سودوموناس)، غلظت فسفر اندام هوایی گندم را تا سطح بهینه، به­طور معنی­داری افزایش داد. از آنجایی که در خاک آهکی مصرف بیش از حد کود فسفاتی در جذب عناصر کم­مصرف مشکل ایجاد میکند، لذا کاربرد ترکیبی اسید سیلیسیک و باکتری­های حل­کننده فسفات می­تواند به عنوان یک روش موثر در فراهمی عناصر کم­مصرف در خاک مورد مطالعه در شرایط گلخانه­ای توصیه شود.

کلیدواژه ها:

سیلیسیم ، باکتری های محرک رشد ، جذب عناصرغذایی ، گندم ، خاک آهکی