مقایسه اجتناب تجربی، تاب آوری و دشواری در تنظیم هیجان در نوجوانان با نشانگان شخصیت نمایشی و خودشیفته

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اجتناب تجربی، تاب آوری و دشواری در تنظیم هیجان درنوجوانان با نشانگان شخصیت نمایشی و خودشیفته بود. در این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روان درمانی وابسته به بهزیستی مناطق ۱۰،۱۱ و ۱۲ بودند که از میان افراد مراجعه کننده تعداد ۱۰۰ نفر (۵۰ نفر دارای نشانگان خودشیفتگی و ۵۰ نفر دارای نشانگان نمایشی) به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد پذیرش و عمل، تاب آوری و دشواری در تنظیم هیجان بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد بین اجتناب تجربی تاب آوری و دشواری در تنظیم هیجان در نوجوانان با نشانگان شخصیت نمایشی و خودشیفته تفاوت معناداری وجود دارد. P<۰/۰۱ نتایج نشان داده است که میزان نمرات اجتناب تجربی در افراد با نشانگان شخصیت خودشیفته بیشتر میانگین نمرات تاب آوری و دشواری در تنظیم هیجان در افراد با نشانگان شخصیت نمایشی بیشتر است.

کلیدواژه ها:

اجتناب تجربی ، تاب آوری ، دشواری در تنظیم هیجان ، شخصیت نمایشی ، شخصیت خود شیفته