نقش ویژگی های معماری محیط و دل بستگی به مکان تحصیل در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش ویژگی های معماری محیط و دل بستگی به مکان تحصیل در سازگاری اجتماعی دانش آموزان مدارس دولتی شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۶ می­باشد. روش پژوهش، توصیفی_همبستگی بوده و نمونه ی پژوهش، مشتمل بر ۲۸۵ دانش آموز دوره دوم متوسطه شهر اردبیل (۱۴۷ پسر، ۱۳۸ دختر) می­باشد که با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ای نسبی، انتخاب و به پرسش نامه ی سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱)، دل بستگی به مکان صفاری نیا (۱۳۹۰) و پرسش نامه ی محقق ساخته­ی ویژگی های معماری محیط پاسخ دادند. داده های تحقیق، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که بین مولفه های دل بستگی به مکان و ویژگی های معماری محیط با سازگاری دانش­آموزان رابطه معنا دار وجود دارد (۰۱/۰p <). نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که جذابیت محیطی، دل بستگی عاطفی رفتاری و امنیت روانی، به ترتیب بیشترین نقش را در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش­آموزان دارند، به نحوی که ۱۶ درصداز واریانس سازگاری اجتماعی دانش­آموزان را تبیین می کنند؛ به عبارت دیگر با افزایش سطح توجه به ویژگی معماری محیط و دل بستگی به مکان در مدارس، سازگاری اجتماعی در دانش­آموزان نیز افزایش می­یابد

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، معماری ، سازگاری اجتماعی ، دل بستگی به مکان