واکنش رشد و عملکرد ارزن (Panicum miliaceum L.) معمولی به مصرف سطوح مختلف کود دامی و سولفات روی
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 14، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 259
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-14-1_006
تاریخ نمایه سازی: 28 خرداد 1401
چکیده مقاله:
کاربرد کودهای دامی به همراه عناصر ریز مغذی از جمله راهکارهای مناسب جهت دستیابی به اهداف کشاورزی اکولوژیکی است، که میتواند تولیدات کشاورزی را در مکان و زمان افزایش دهد و به بهبود عملکرد کمی و کیفی گیاهان زراعی منجر شود. ارزن (Panicum miliaceum L. گیاهی یک ساله است که در مناطق خشک و نیمه خشک رشد میکند و بعد از گندم، برنج، ذرت و جو مهم ترین گیاه یک ساله جهان محسوب میگردد و یکی از بهترین محصولات برای تولید علوفه و دانه است. بههمین دلیل و بهمنظور بررسی اثر کود دامی و سولفاتروی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارزن معمولی (Panicum miliaceum L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۷ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند اجرا شد. فاکتورهای ازمایش شامل کود دامی (گاوی) (صفر، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ تن در هکتار) و سولفاتروی (صفر، ۶۰ و ۹۰ کیلوگرم در هکتار) بودند. همچنین، یک کرت شاهد مبتنی بر مصرف کود شیمیایی (NPK) در هر بلوک در نظر گرفته شد و اثر این تیمار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، با سایر ۱۲ ترکیب تیماری حاصل از مصرف کود دامی و سولفاتروی مقایسه شد. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، تعداد پنجه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیستی، شاخص برداشت و محتوی روی بذر بودند. نتایج نشان داد مصرف ۶۰ کیلوگرم در هکتار سولفاتروی باعث بهبود تمامی شاخصهای رشد و عملکرد ارزن شد و بیشترین محتوی روی موجود در بذر با کاربرد ۶۰ و ۹۰ کیلوگرم در هکتار از کود مذکور حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه و زیستی در تیمار مصرف ۶۰ کیلوگرم سولفات روی مشاهده شد که در مقایسه با شاهد (بدون کود) بهترتیب ۳۶ و ۶/۶ درصد افزایش داشت. بیشترین مقادیر صفات مورد مطالعه با مصرف ۳۰ تن در هکتار کود دامی بهدست آمد و عملکرد دانه در این سطح کودی ۱۳۸ درصد بیشتر از شاهد بود و در نهایت، منجر به افزایش ۴/۱۴ درصدی شاخص برداشت شد. تیمار کود شیمیایی (NPK) در مقایسه با تیمار بدون کود منجر به بهبود تمامی صفات مرتبط با رشد و عملکرد گیاه شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منیره هاسمی
دانش آموخته کارشناسی ارشد،گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
محمدعلی بهدانی
استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند ، بیرجند، ایران
مجید جامی الاحمدی
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
حمیدرضا فلاحی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، (گروه پژوهشی گیاه و تنش های محیطی)دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :