مقایسه استرس و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد استعدادهای درخشان و عادی

این مطالعه با هدف مقایسه متغیرهای انگیزش پیشرفت تحصیلی و استرس در دانشجویان استعداد درخشان و عادی دانشگاه تبریز صورت گرفت. روش تحقیق از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان استعداد درخشان و عادی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز در سال ۱۳۹۸ بود. نمونه آماری موردمطالعه ۲۶۰ نفر از دانشجویان شامل:۱۳۰ نفر دانشجوی استعداد درخشان (طبق معیارهای دفتر گروه استعداد درخشان وزارت علوم تحقیقات و فناوری) و ۱۳۰ نفر دانشجوی عادی (از طریق آزمون) بود که با استفاده از جدول مورگان و از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استرس دانشجویی پولادی ری شهری (۱۳۷۴) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هلمریچ و اسپنس (۱۹۷۷) استفاده گردید که براساس مقیاس لیکرت نمره گذاری شد. داده ها با نرم افزار ۲۱SPSS تجزیه وتحلیل شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس چند متغیری) استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که فرضیه های مربوط به تفاوت میانگین متغیرهای انگیزش پیشرفت و استرس دانشجویی در دانشجویان استعداد درخشان و عادی تایید نشد. 

کلیدواژه ها:

استرس دانشجویی ، انگیزش پیشرفت تحصیلی ، دانشجویان استعداد درخشان و عادی