بررسی اثر گوگرد، منیزیم و کود زیستی تیوباسیلوس بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی سویا

همچنان که استفاده از کودهای شیمیایی در سال های اخیر با تأمین عناصر غذایی گیاهان، نقش عمده ای، در افزایش محصولات کشاورزی داشته است اما به تدریج اثرات منفی ناشی از مصرف بی رویه آن ها بروز پیدا کرده است. به همین دلیل کودهای زیستی به عنوان جایگزین و در اکثر موارد به صورت مکمل می توانند تضمین کننده پایداری سامانه های کشاورزی باشند. از این رو به منظور بررسی تاثیر گوگرد، منیزیم و باکتری های اکسید کننده گوگرد، بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه، درصد و همچنین عملکرد روغن و پروتئین سویا، آزمایشی بصورت اسپیلیت پلات فاکتوریل در سال زراعی 88-1387در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه انجام گردید. فاکتورها عبارت از گوگرد (0، 750 و 1500 کیلوگرم در هکتار از منبع گوگرد پودری) به عنوان فاکتور اصلی، منیزیم (0، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار از منبع سولفات منیزیم) و باکتری تیوباسیلوس (0، 2 و 4 درصد) بصورت فاکتوریل بعنوان فاکتور فرعی بودند. بر اساس نتایج بدست آمده استفاده از گوگرد باعث افزایش عملکرد دانه گردید و تعداد غلاف در بوته نیز تحت تأثیر تیمارهای گوگردی افزایش معنی داری نشان داد. مصرف گوگرد نتوانست تأثیر معنی داری بر درصد روغن و پروتئین ایجاد کند ولی عملکرد روغن و پروتئین افزایش بسیار معنی داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد.

کلیدواژه ها:

تیوباسیلوس ، سویا ، گوگرد ، منیزیم