نقش انقلاب دیجیتال در تغییر ماهیت هنر

هنر دیجیتال، فرمی از هنر است که در پی انقلاب دیجیتال شکل گرفته است. با تحولات پر شتاب علمی- تکنولوژی، ماهیت هنر دستخوش تغییراتی شده است. با توجه به اینکه انکار و مقاومت در برابر دنیایی که با شتاب فراوان به سمت تکنولوژیهای نوین پیش می رود ناممکن به نظر میرسد، هدف از این پژوهش درک چگونگی تغییر ماهیت هنر با نفوذ فن آوریهای نوین میباشد. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است. دادهها با استناد به منابع کتابخانه ای ومقالات به مطالعه مفاهیم چالش برانگیز در مواجهه هنر با انقلاب دیجیتال میپردازد. این پژوهش علاوه بر مفهوم اصالت که والتر بنیامین به آن اشاره دارد، به مفاهیم دیگری چون ابزار، مادیت، خلاقیت و تعامل میپردازد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که انقلاب دیجیتال، صحنه های هنر سنتی را متحول کرده است. علاوه بر اینکه هنر دیجیتال باعث همگانی شدن هنر شده است، به مردم اجازه میدهد عمیقترین احساسات و باورهای خود را از طریق پروژه های هنری تعاملی بیان کنند. هنرمندان دیجیتال از فنآوری نوین فقط به عنوان ابزار در فرآیند خلاقیت خود استفاده نمیکنند، آنها با استفاده از فنآوری به عنوان یک رسانه هنری جدید، دنیای هنر را متحول میکنند. هنر دیجیتال نیازمند دانش و مهارت کامپیوتری همراه با بینش هنری است.

کلیدواژه ها:

هنر دیجیتال ، فنآوری و هنر ، انقلاب دیجیتال ، هنر معاصر