بررسی رابطه نقش جنسیتی با بی ثباتی ازدواج: نقش تعدیل کنندگی جهت گیری در رابطه جنسی در بین زنان

زمینه و هدف: بی ثباتی ازدواج در جامعه آمروزی به یک نگرانی مهم تبدیل شده است برهمین اساس، مطالعه عوامل موثر بر بی ثباتی در ازدواج و بررسی ابعاد مختلف آن جهت بهبود روابط زناشویی و کاهش طلاق، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش، تعیین نقش تعدیل کنندگی جهت گیری در رابطه جنسی، در رابطه ی نقش های جنسیتی با بی ثباتی در ازدواج بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. به این ترتیب ۱۵۰ خانم متاهل به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد پرسشنامه های بی ثباتی ازدواج MII، نقش های جنسیتی MSRI و جهت گیری در رابطه جنسی SRS را تکمیل کنند. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل ، از روش رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که جهت گیری در رابطه جنسی نقش تعدیل کنندگی در رابطه نقش های جنسیتی با بی ثباتی ازدواج دارد. بالا بودن جهت گیری مشارکتی در رابطه جنسی، با کاهش بی ثباتی ازدوا در زنان همراه بود. بالا بودن جهت گیری مبادله ای در رابطه جنسی، با افزایش بی ثباتی در ازدواج همراه بود. همچنین بالا رفتن جهت گیری توقع در رابطه جنسی، به جز زمانی که مردانگی در زنان زیاد بود با افزایش بی ثباتی ازدواج همراه بود. در زنانی که جهت گیری مشارکتی، مبادله ای و توقع در رابطه جنسی بالا بود، افزایش نقش های جنسیتی (مردنگی یا زنانگی) باعث کاهش بی ثباتی می شد و در زنانی که جهت گیری توقع و مبادله ای در رابطه جنسی پایین بوده، افزایش نقش های جنسیتی (مردانگی یا زنانگی) تغییری در میزان بی ثباتی ازدواج نداشت. نتیجه گیری: از آن جا که ثبات در ازدواج در جامعه به یک مسئله جدی تبدیل شده است از نتایج به دست آمده در این پژوهش می توان جهت پایش زنان و آموزش به آن ها به منظور بهبود جهت گیری مشارکتی در رابطه با همسر و همینطور افزایش نقش مردانگی در آن ها ثبات ازدواج را افزایش داد و با توجه به نوع جهت گیری در رابطه جنسی، می توان با افزایش نقش زنانگی یا مردانگی در زنان بی ثباتی ازدواج را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

بی ثباتی ازدواج ، نقش های جنسیتی ، جهت گیری در رابطه جنسی