تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی همراه با مصرف عصاره خارخاسک بر شاخص های آنتی اکسیدانی بافت هیپوکمپ موش های صحرایی نر درمعرض استانازول

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات آنتی اکسیدانی تمرین مقاومتی همراه با مصرف خارخاسک برساخص های آنتی اکسیدانی بافت هیپوکمپ موش های صحرایی در معرض استانازول بود.روش پژوهش: در این مطالعه تجربی ۵۶ سر موش صحرایی انتخاب و در ۷ گروه ۸ سری شامل ۱) کنترل (C)، ۲) مصرف استانازول (S)، ۳) مصرف استانازول همراه با mg/kg ۱۰۰ خارخاسک (ST۱۰۰)، ۴) مصرف استانازول همراه با mg/kg ۵۰ خارخاسک (ST۵۰)، ۵) مصرف استانازول همراه با تمرین مقاومتی (SRT)، ۶) مصرف استانازول همراه با تمرین مقاومتی و mg/kg ۱۰۰ خارخاسک (SRTT۱۰۰) و ۷) مصرف استانازول همراه با تمرین مقاومتی و mg/kg ۵۰ خارخاسک (SRTT۵۰) تقسیم شدند. در مدت هشت هفته گروه های ۲- ۷ روزانه mg/kg ۵ استانازول به صورت صفاقی دریافت نمودند ؛ گروه های ۵- ۷ سه جلسه در هفته تمرینات مقاومتی را انجام دادند و گروه های ۳، ۴، ۶ و ۷ روزانه دوزهای معین خارخاسک را به صورت صفاقی دریافت نمودند. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون آماری کالموگروف- اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (۰۵/۰≥p). یافته ها: مصرف S اثر معنا داری بر کاهش سطوح SOD، GPX وCAT دربافت هیپوکمپ موش های صحرایی داشت(۰۵/۰P≤).با این وجودSRT باعث افزایش معناداری سطوح SOD،GPXوCAT شد(۰۵/۰P≤)، همچنین ST۵۰ وST۱۰۰ تاثیر معناداری بر افزایش سطوح SOD وGPX داشتند (۰۵/۰P≤).SRTT۱۰۰و SRTT۵۰ اثر معناداری بر افزایش سطوح SOD، GPX وCAT داشت (۰۵/۰P≤). SRTT۱۰۰ اثر بیشتری بر افزایش سطوح SOD داشت (۰۵/۰P≤)، در حالی که سطوح CAT در SRTT۵۰ افزایش بیشتری داشت(۰۵/۰P≤). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی و مصرف خارخاسک به طور مجزا اثرات موثری بر بهبود شاخص های آنتی اکسیدانی دارند، با این وجود انجام تمرین مقاومتی و مصرف مکمل خارخاسک می تواند اثرات مطلوب تری نسبت به هر مداخله به تنهایی بر شاخص های آنتی اکسیدانی بافت هیپوکمپ ناشی از مسمومیت استانازول داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، هیپوکمپ ، آنتی اکسیدان ، استانازول ، خارخاسک