مروری بر غنی سازی غلات و محصولات لبنی با استفاده از ریزجلبک اسپیرولینا

اسپیرولینا پلاتنسیس جلبکی تک سلولی، فتوسنتز کننده، متعلق به خانواده سیانوباکترها و دارای قابلیت رشد طبیعی در دریاچه های گرمسیری و قلیایی آمریکا، آسیا و آفریقای مرکزی است و به عنوان مکمل در صنعت غذا مورد توجه است. این ریز جلبک حاوی پروتئین (۵۵-۷۰%)، پلی ساکارید (۱۵-۲۵%)، لیپید کل (۵-۶%)، نوکلئیک اسید -۱۳%) (۶، مواد معدنی (۲/۲-۸/۴%) است. اسپیرولینا یک منبع عالی از ویتامینهای محلول در چربی مانندA ، K ویتامینهای گروه B و عناصری چون کلسیم، پتاسیم، منیزیوم، آهن، ید، سلنیوم، کرم، روی و منگنز، و اسیدهای چرب ضروری شامل گاما-لینولئیک اسید، گلیسرولیپید، لیپوپلی ساکارید و سولفولیپید میباشد. ریزجلبک اسپیرولینا منبع غنی از رنگدانه های کلروفیل، بتاکاروتن، زانتوفیل و فیکوبیلین ها می باشد. رنگدانه فایکوسیانین موجود در این ریزجلبک سبز-آبی دارای ویژگی آنتی اکسیدانی اثبات شده و جایگزینی مناسب برای رنگدانه های مصنوعی و تجاری است. هضم آسان اسپیرولینا ناشی از فقدان سلولز در دیواره سلولی است که سایر ریزجلبکها فاقد این مزیت هستند. به علت قابلیت جذب بالای مواد مغذی به ویژه مواد معدنی، استفاده از آن در رژیم غذایی زنان باردار و افراد مبتلا به سوء تغذیه توصیه شده است. سازمان جهانی بهداشت از اسپیرولینا به عنوان برترین ماده غذایی بر روی زمین یاد کرده است و سازمان فضایی آمریکا از اسپیرولینا به عنوان غذای فشرده در سفره های فضایی استفاده می کند. اثرات چشمگیر و اثبات شده این ریزجلبک، آن را گزینه مناسبی برای استفاده در صنایع دارویی کرده است که از این بین میتوان کاهش میزان کلسترول خون، محافظت در برابر بیماری های قلبی-عروقی و بعضی سرطان ها، تقویت سیستم ایمنی، برطرف نمودن سوءتغذیه در کودکان بدون عوارض جانبی، جلوگیری از آسیب های ناشی از سموم برای اعضای حیاتی بدن مثل کبد، قلب و کلیه، افزایش لاکتوباسیل های روده، و جلوگیری از رشد برخی باکتری های پاتوژن در بدن را نام برد.

کلیدواژه ها:

اسپیرولینا پلاتنسیس ، غنی سازی ، ریزجلبک ، محصولات لبنی ، غلات