آنتی اکسیدانهای طبیعی: منابع و مزایا

امروزه تقاضای روزافزون برای گسترش و توسعه ترکیبات طبیعی در تولید مواد غذایی، توجه به منابع طبیعی را برای تولید افرودنیهای مختلف از جمله آنتی اکسیدانها افزایش داده است. آنتی اکسیدانها، توانایی خنثی کردن رادیکال ها ی آزاد و محافظت از سلولهای انسان در برابر آسیب استرس اکسیداتیو را دارند. رادیکالهای آزاد مولکول های ناپایداری هستند که هنگام تجزیه غذا در بدن، مقابله با ویروسها و باکتریها و یا زمانی که بدن در معرض تشعشع یا آلاینده ها قرار می گیرد تولید می شوند. تولید بیش از حد آنها می تواند به استرس اکسیداتیو منجر شود. این فرآیند مخرب می تواند به ساختارهای سلولی مانند غشاهای سلولی، DNA و پروتئینها آسیب وارد کند. در سال های اخیر به دنبال اثبات آثار سوء آنتی اکسیدان های سنتزی، تحقیقات بسیاری پیرامون جایگزین کردن آنها با آنتی اکسیدانهای طبیعی صورت گرفته است. در میان آنها اسید اسکوربیک و توکوفرول ها، رایج ترین آنتی اکسیدان های طبیعی تجاری هستند. از سا یر منابع آنتی اکسیدانی طبیعی کاروتنوئیدها، فلاونوئیدها، اسیدهای آمینه، پروتئینها، آنزیمها، ویتامینها، محصولات حاصل از هیدرولیز پروتئینی، فسفولیپیدها و استرولها را می توان نام برد. تعدادی از اینها به طور طبیعی از ترکیبات فنولی موجود در منابع گیاهی به دست آمدهاند. آنتی اکسیدان های طبیعی به تولیدکنندگان غذا اجازه میدهند تا محصولات پایدار و با اثرات تغذیه ا ی و ماندگاری بهینه تولید کنند. همچنین کاهش ضایعات و حفظ مواد مغذی نیز از آثار استفاده از آنتی اکسیدانهای طبیعی میباشد. ترکیبات آنتی اکسیدانی طبیعی دارای خواص ضد پیری، ضدالتهاب، ضدسرطان، ضدآترواسکلروسیس و محافظ قلب و عروق می باشند.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، ترکیبات فنولی ، رادیکال آزاد ، ماندگاری