جابه جایی ضمیر شخصی متصل در شعر معاصر
محل انتشار: فصلنامه شعرپژوهی (بوستان ادب)، دوره: 7، شماره: 3
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 241
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBASH-7-3_006
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401
چکیده مقاله:
هنجارگریزی از زبان معیار، انحراف از قوانین حاکم بر همنشینی واژه ها، افزودن قاعده هایی به برونه زبان معیار، به هم ریختن نحو جمله ها و دخل و تصرف در ساختمان دستوری زبان معمول و متعارف، مجموعه روش هایی است که اغلب شاعران برای رسیدن به زبان شعر از آن بهره می برند. اصولا به کارگیری روش هایی در زبان، که توجه مخاطب را از پیام، به زبان معطوف می کند، منجر به برجسته سازی زبان شعر می شود و این برجسته سازی ها به دو شکل هنجارگریزی و قاعده افزایی صورت می گیرند. هنجارگریزی نیز خود انواعی دارد که اغلب با جابه جایی اجزا و ارکان در حوزه های مختلف دستوری ایجاد می شود. در این میان، ضمایر شخصی متصل که نقش مندی دستوری آن ها، موقعیت مکانی ویژه ای برایشان رقم می زند، به دلیل انعطاف پذیری بالایی که در تغییر موقعیت مکانی از خود نشان می دهند، همواره بستر مناسبی برای دخل و تصرف شاعران بوده و هنجارشکنی ها و گریز از قواعد در تعیین موقعیت مکانی این گونه ضمایر، تنوعی چشمگیر در کاربرد آن ها ایجاد کرده که بخشی از آن تنوع در زبان شعر کشف و ثبت شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :